O ik word daar zo gefrustreerd van. Kan nu alles weer overnieuw schrijven. Op die momenten denk ik echt, waarom doe ik dit nog.
Maar goed, omdat anders iedereen morgen zonder blog wat verloren aan de koffie zit gaan we maar weer door met poging twee.
Vandaag was de laatste volle dag Curacao voor Pluto en Sterre. Zij gaan morgen met de baasjes van Sterre naar Nederland.
Vanmorgen werden ze nog een keer opgehaald. Voor Sterre heel leuk en goed zodat ze vast haar baasjes beter leert kennen en Pluto ging mee omdat hij als voorbeeld moest dienen.
Sterre vindt het aan de riem lopen maar zo zo, Pluto daarentegen heeft dat nu zo vaak gedaan, die vindt het allemaal prima.
Hij had dus een voorbeeld rol, hij mocht laten zien dat het niet eng is en dat als je de riem omkrijgt je juist leuke dingen gaat doen.
Ze zijn saampjes naar het strand geweest. Het water was wel een beetje raar en ook omslaande golven zijn gekke dingen, maar verder was het een zeer geslaagd uitje.
Mijn eigen honden hadden vandaag diezelfde voorbeeldrol. Dit keer voor Jenna.
Als we de riemen uit de kast halen staan alle honden die inmiddels weten wat er gaat gebeuren te dansen en te springen.
Tico maakt 360 rondjes van geluk en Luna rent al piepend door het huis. Je moet je toch afvragen als hond die nog niet is meegeweest wat er nou zo leuk aan is. Maar de honden die nog nooit zijn meegeweest vinden het eigenlijk helemaal niks. De drukte die ze niet begrijpen, de halsbanden die gepakt worden, ze houden zich er afzijdig van.
Jenna kreeg een tuig om. Ze vond het verschrikkelijk. Ze hapte erin, draaide zich rond en liet zich op haar rug vallen. Nou zijn we daar niet van onder de indruk. De ervaring leert dat je hier gewoon echt doorheen moet. Gewoon doen zeg maar. Tico en Luna gaan dan voorop. Die vinden het geweldig en laten maar wat graag zien hoe leuk dit nou eigenlijk is.
De ene hond heeft eind van de straat nog door wat de bedoeling is, de ander heeft er meer tijd voor nodig. Jenna had meer tijd nodig. Die heeft zich onderweg nog een paar keer ter aarde gestort. Maar dan trekken we haar weer op en lopen gewoon weer door.
En zie, dan komt er ineens dat moment dat er het besef is dat het best leuk is. Dan gaat die staart ontspannen hangen en de bek wat open.
Op de terug weg ging zelfs de staart omhoog. Missie geslaagd. Nu snel nog een keer mee zodat het besef er komt dat dit echt leuk is.
Oja en laten we het uitzicht niet vergeten, dat is altijd even een genieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten