De afgelopen nacht was ook wat kort. Gisteren tijdens het opruimen hadden we een matras onder ons bed vandaan getrokken. Dit was onze oude matras die we gebruikte voor logees. Omdat aanstaande vrijdag grof vuil komt wilde hem vast onder het bed weg hebben.
Alleen we hadden geen rekening gehouden met een steun onder het bed die door slijtage door z'n hoeven zakte. En hierdoor het bed dus ook.
De matras heeft al die tijd als steun gefungeerd. Daar kwamen we vannacht dus achter. Met een stapel boeken hebben we het euvel nu opgelost.
Vannacht zal de nachtrust stukke beter zijn.
En dan goed nieuws over Moontje (ratje) De foster is met haar op date geweest bij een gezin dat helemaal verliefd op haar was.
Vier kinderen die maar wat graag met haar wilde knuffelen en balletjes gooien. En er was een match. Moontje voelde er zich al heel snel op haar gemak. Ze liet het zich allemaal welgevallen en was er zichtbaar op haar plekkie. Ik had met de foster afgesproken dat zij mocht inschatten of ze haar zou achterlaten of weer zou meenemen. Ik wilde graag dat zij zou kijken naar hoe moontje het deed en dan zou beslissen. Maar het ging zo goed, dat besloten werd dat ze meteen zou blijven.
Vanmiddag kreeg ik bericht dat ze al heerlijk languit op de bank lag en zich lekker op haar buik liet kriebelen. Dat zijn tenminste de betere berichten. Gelukkig kwam dit gezin al vrij snel op de lijn. Zo heeft ze maar kort bij de foster gezeten en is ze daar niet al te gewend geraakt. Het is zo sneu anders als ze helemaal hun draai gevonden hebben en dan weer weg moeten.
Ik heb nog geen foto's, maar die hoop ik snel te kunnen plaatsen.
Aan het eind van de middag hebben Erik en ik nog een stuk gelopen. We zijn weer naar kokomo gegaan naar het looppad langs de kust. Het is daar zo mooi. Ergens hoop ik dat als ik daar loop er nog eens net toevallig een groep dolfijnen voorbij komt. Blijven dromen toch?
Maar zonder dolfijnen maar met de prachtige blauwe kleuren van de zee is het ook al genieten. De gelukkige van deze ronde waren uiteraard Luna en Tico en dit keer Jill. Voor Jill de derde keer en dat is merkbaar. Ze doet het uitstekend. Als de eigen honden maar meegaan leert de rest het heel snel.
Ook hier geen foto's van. Was mijn telefoon vergeten. Maar ach, laat je fantasie zijn werk maar doen en denk maar aan een prachtig vlakke zee met meerdere heldere kleuren blauw. Gelukt?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten