zaterdag 19 mei 2018

Bijzonder portret

Vandaag is Erik voor de allerlaatste keer naar Amerika vertrokken. Nou ja, de allerlaatste keer voor zijn werk hier op Curacao dan.
Ik hoop met hem Amerika privé nog eens vaker te bezoeken. Het is een prachtig land met diverse mogelijkheden.
Ik ben de afgelopen 4,5 jaar regelmatig alleen geweest. Zonder partner, de kinderen waren er altijd wel.
Er zijn collega vrouwen hier op het eiland die er niet aan moeten denken dat hun partner zo vaak weg is. Ik weet niet beter.
Van de 4,5 jaar die we hier gewoond hebben is hij opgeteld zeker wel een jaar weg geweest. Ik denk dat het heel erg aan je persoon ligt hoe je daarmee omgaat en of je voldoende om handen hebt om je eigen pad te volgen. Nou dat laatste hoef ik geen verdere uitleg over te geven denk ik.
We zullen nu ook geen probleem hebben de aankomende week door te komen.
Hato stond weer op het programma. Weer twee bofkonten die naar Nederland mochten. Ze gaan in Zeeland wonen, in de buurt van het strand.. Dat klinkt toch heerlijk! 
Het was een grote zware bench om te tillen, maar zo saampjes in de bench was wel gezelliger dan ieder in een eigen bench.
Het wegen was nog een hele happening. De vluchtbegeleider heeft ook op de weegschaal gestaan.



De koffer en de bench waren eigenlijk te zwaar. Door wat handbagage en ruimbagage om te wisselen en lief de medewerkers aan te kijken is het toch gelukt om zonder bij te betalen te vertrekken. Top! Want elke kilo boven de 50 kilo is €10. 10 kilo overgewicht is dus €100. 
Daarna nog even een extra knuffel en dan in de bench en wachten om ingeladen te worden.


En dan kom je thuis en verraad Jill dat Youri de airco aan heeft.


Als ze zo voor de deur liggen weet ik genoeg. We hebben eigenlijk de afspraak dat de airco overdag uit is, mits het heel heet is. Tja en over dat laatste kun je natuurlijk als puber discuseren, want wat ik niet heet vind vindt hij wel heet.
Jill is trouwens toch wel een bijzonder portret. Die houdt heel erg van appeltjes.
Als ik een appeltje eet laat ze heel duidelijk merken dat zij ook wel heel graag een stukje lust.



Die oogjes haha, ja ik kan dat niet weerstaan. Natuurlijk krijgt ze dan een stukje appel. Sorry aankomend baasje. Ik kan nou eenmaal niet zo goed tegen bedelende hondenoogjes.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten