De zon had door wat mijn plannen waren en bleef lekker achter de wolken. Nu konden we eindelijk weer eens een wandeling met de honden maken. En heerlijk dat ze het vonden!
Lekker struinen over de paden. Heuvel op, heuvel af.
Bovenop de heuvel natuurlijk lekker genieten van het uitzicht.
Als het vroeg op de dag is en niet te warm, is het voor Storm ook nog vol te houden.
De oude sul wordt over twee maanden alweer 10 jaar en bij dit soort activiteiten gaat zijn leeftijd toch wel meespelen. Zolang het nog kan gunnen we hem dit soort momentjes.
Voor Tico en Luna kunnen de wandelingen niet lang genoeg zijn. Zij waren na afloop ook niet echt moe en speelde weer vrolijk verder in de tuin. Toch weten we niet hoe oud Luna precies is. Ze begint ook al aardig grijs te worden. We schatten haar toch wel een jaar of zes. Maar met de conditie van een driejarige.
Vera en de kleintjes hadden we niet meegenomen. Vera had geen zin. Die dook weg en vond het wel best. En de kleintjes kunnen nog geen lange wandelingen maken.
Trouwens de kleintjes zijn zo klein al niet meer. Ze groeien lekker door nu ze dagelijks de juiste hoeveelheid voedsel krijgen. Niet meer bedelen bij de snack.
Bedelen zijn ze nog niet afgeleerd. Ze doen de gekste dingen om aan eten te komen.
Hier heten de rasloze hondjes westpointers. In Nederland heten ze vuilnisbakkenras. Ik begrijp wel waar die naam vandaan komt! Deze hangen ook regelmatig met hun kop in de vuilnisbak. Ze weten ze hem zelfs om te krijgen!
Eten op tafel zetten en weglopen is er ook niet bij. Zodra je je omdraait staat er één op tafel.
Als we nu dus tafel dekken moet er alvast iemand bij gaan zitten om de honden manieren bij te brengen.
Maar als er dan zo'n onschuldig koppie naar je kijkt kan je toch niet lang boos blijven?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten