Er zouden mensen komen voor Vera. Die komen morgen.
Maud had Engels bijles, maar kwam ziek van school. Geen Engels bijles.
Alleen de tuinman die gepland stond was er ook keurig om 7.45.
Tico is altijd in opperste staat van paraatheid als de tuinman er is. Elke onverwachte beweging wordt gescand en dat zijn er nog al wat. Nu komt Gilbert al een jaar onze tuin doen, maar dat maakt voor Tico niks uit. Die trimmer en bladblazer zijn levensgevaarlijk en daar wil Tico ons tegen beschermen.
Gelukkig is onze tuinman niet bang voor honden anders hadden we toch wel een probleem.
De middag hebben we rustig aan gedaan. Wasje gedaan en meteen gestreken.
Terwijl ik dan sta te strijken voel ik een schuldgevoel opkomen.
Ik ben immers weer bezig met zo'n stom huishoudelijk klusje. Eigenlijk vind ik dat ik met de honden op pad moet. Niet om 15.00 want dan is het nog veel te heet. Maar zo rond 17.00 moet kunnen.
Alleen het is altijd zo'n gedoe.
Luna kan niet los, die smeert hem. Tico zou wel los kunnen. Storm ook, maar die heeft de vervelende eigenschap om tegen elke struik te moeten plassen. Als ik dan na 10 minuten nog geen 100 meter verder ben lijn ik hem maar weer aan om hem in beweging te houden.
Om een lang verhaal kort te houden. Het is alleen niet te doen. En ik wil ook geen honden teleurstellen.
Of we gaan allemaal of we gaan niet.
Soms krijg ik Maud nog wel eens zo gek om mee te lopen, maar die was nu niet lekker en druk met toetsen leren. Youri gebruikte hetzelfde excuus. Nou ja, die laatste dan. Voor de rest is hij kiplekker. Dus helaas vandaag weer geen rondje met de honden.
En dan voel ik me schuldig. Je kunt het je bijna niet voorstellen, maar het is echt.
Oke, de honden hebben 2000 vierkante meter grond ter beschikking en vele vriendjes om mee te spelen, maar ik vind alsnog dat ik tekort schiet. Ja is stom, ik weet het, maar ik heb graag het beste voor mijn beestjes. Ik weet ook dat ik ze er zo'n enorm plezier mee doe. Als ik de riemen al pak staan ze dansend en springend om mee heen. Ze vinden het dus geweldig en dat maakt dat ik vind dat ik ze tekort doe.
Als ik ze 's avonds eten geef doe ik ze nooit tekort. Heel lang geleden is de gewoonte erin geslopen dat Storm het laatste beetje blikvoer van poes mocht. Deze traditie bestaat nog steeds.
Alleen heeft Storm de pech dat hij moet delen. Net als bij het uitlaten geldt of allemaal wel of allemaal niet.
Als het qua fosteren rustig is deelt hij alleen met Luna en Tico, maar als het even tegen zit moet er met 8 honden gedeeld worden. En dan is het maar net hoeveel poes laat liggen hoeveel ze krijgen. Ze weten het allemaal precies. Dat duurt meestal ook niet lang. Zelfs die kleintjes kennen de traditie.
Het is niet alleen maar voor de lekker, maar ook nog eens een educatief moment.
Ze krijgen niet eerder dan dat ze zitten. En of ze het weten!
Het was vandaag niet veel. En dat moet dan gedeeld worden met 6. Iedereen een likje.
Maar wat een feest elke avond weer! En nee, dan voel ik mij helemaal niet schuldig dat ik ze dit vieze kattenvoer van een lepel af laat happen. Zij liever dan ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten