vrijdag 29 januari 2016

Gefrustreerd

Vanmorgen vroeg om 8.15 ging de telefoon. Vespucci college zag ik op het scherm staan.
Mmm, wie is er ziek of gevallen? Geen van twee gelukkig, het ging om iets heel anders.
Het was de directeur. Maud had volgens hem kleding aan die niet volgens de regels waren. 
En ik moest andere kleding komen brengen
Ik moet helemaal niks en mijn dochter heeft gewoon normale kleding aan. Nou hij vond van niet.
Iedereen denkt natuurlijk dat ze minstens een broek aan had waar haar billen onder vandaan kwamen of een doorzichtig t shirt. Niks hoor, ze droeg een jumpsuit met daarover heen een vest.
De jumpsuit was precies tot aan de vingertoppen zoals de afspraak. Maar de directeur vond het niet goed. En als we het niet eens waren met de regels moesten we maar een andere school kiezen.
Stoom kwam uit mijn oren! En niet zo'n beetje ook. Een rookkanon is er niks bij. 
We hadden Maud al eens gezegd dat als hij vond dat ze niet goed gekleed was ze van ons niet de les uit hoefde. Je komt er om lessen te volgen waarvan wij vinden dat ze je die niet om die rede kunnen ontzeggen.
Maud is dan ook zo dat ze dit durft te zeggen. Helaas geldt dat niet voor alle meisjes. Vier anderen zaten in het kantoortje en moesten daar blijven totdat de ouders andere kleding kwamen brengen
Ben ik nou gek of gaat dit echt te ver? Een waarschuwing zou zeker voor een eerste keer voldoende moeten zijn.
Het was maar goed dat er vanmiddag getennist moest worden. Kon ik mooi wat van mijn frustratie kwijt. Daarna ging het wel weer.
Voor de namiddag stond er weer een vangactie gepland. Dan kan je niet gefrustreerd aan komen, dat voelen honden direct.
Dit keer stond er een moederhond op het programma. Deze hond is eerst zwanger gespot. 
Daarna was ze een tijdje uit zicht. We hadden al het vermoeden dat ze was bevallen, maar moesten haar eerst weer zien. Nadat dit gelukt was, was de vraag waar de pups waren. 
We konden onmogelijk de hond meenemen zonder pups.
Dinsdag was het verhaal compleet. We wisten welke tijd de mama hond op stap ging en waren inmiddels ook op de hoogte van de plek van het nest.
Tijd voor actie dus.
Samen met een aantal dames van meerdere stichtingen zijn we aan de slag gegaan.
Gelukkig hield mamahond zich exact aan haar dagelijkse programma en dus liep ze om 18.00 uur op het plein.
Met verse pens hebben we haar naar de vangkooi kunnen lokken en BAM, ze zat erin!


Daarna naar de pups. Die lagen onder een grote container verstopt. Met een bezem lukte het om ze eronder uit te vissen. Ze waren nog klein, zo ongeveer 10 a 12 dagen oud.


Nadat we ze alle 8! onder de container vandaan hadden hebben we ze naar een foster gebracht.
Weer negen honden gered die niet meer terug op straat komen.


Dat is dan weer een mooi einde na zo'n gefrustreerde ochtend.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten