In dit geval werd het in eerste instantie gebracht als zijnde dat dit gezin willekeurig slachtoffer was geworden. Helaas was dit toch niet helemaal waar.
Kunnen jullie je maart vorig jaar nog herrineren? Toen schreef ik over de dood van een vrouw die mogelijk inbrekers overlopen had.
Dat was de echtgenote van een leraar van de school van Maud ( en nu ook Youri).
Iedereen was in rep en roer en vooral heel verdrietig. Verdrietig voor de leraar en voor zijn kinderen die nu zonder moeder verder moesten.
Nog binnen de week waarin we het condoleanceregister tekenden werd de leraar aangehouden.
De omstandigheden waren verdacht en hij kon daar wel eens meer van weten of zelf achter zitten.
Zijn hechtenis werd drie keer verlengd en in die tussentijd heeft de politie niet stil gezeten.
Ondertussen waren de meningen erg verdeeld. Veel ouders en leerlingen van school konden niet geloven dat deze man die altijd zo aardig was zijn vrouw zou hebben vermoord.
Toch stapelden de verdenkingen tegen hem zich hoger op. Hij is altijd blijven ontkennen, maar er was in de loop der tijd genoeg bewijs verzameld.
Eindelijk was er dan december vorig jaar de eerste zitting en daar werd door het openbaar ministerie de eerste eis neergelegd. 30 jaar cel!
Bam, niks onschuldig dus. Moord werd bewezen. En daar zou hij flink voor gestraft gaan worden.
Het was nog tot vandaag wachten of de rechter deze eis zou overnemen.
Niet helemaal. Het werd 24 jaar.
24 jaar voor een enkelvoudige moord. Dat zijn nog eens straffen. En terecht! Moord en doodslag mag wat mij betreft zeer hard gestraft worden. Net zoals kindermisbruik en dierenmishandeling, maar dat terzijde. Deze man zien we definitief niet meer terug als leraar.
Vanmiddag werd er een berichtje op Facebook geplaatst dat er ergens weer een hondje was gespot.
Het hondje was rond een maand of vier en had mogelijk wat huidproblemen.
Er werd uiteraard opvang voor gezocht. Zulke jonge beestjes horen niet over straat te zwerven.
Het hondje was dus net zo oud als de drieling.
Morgen vertrekt Mandy. Ik dacht dat dit hondje dan wel in haar plaatst kon komen. Even oud, even groot. Een leuk speelmaatje voor de andere twee en goed voor de socialisatie.
Toen de meldster het hondje ging ophalen om naar de dierenarts te brengen was het weg.
Een bewaker in de buurt vertelde dat het hondje toch een eigenaar had en het hondje was komen halen.
Jammer dat niemand dit gezien had. Dat hadden we de eigenaar op zijn verantwoording kunnen wijzen. Het waren namelijk twee hondjes die op pad waren. Hij hoefde er nog maar naar één te zoeken, de ander lag op straat. Dood. Ook had het hondje huidproblemen waar we hem misschien mee hadden kunnen helpen. Helaas. Het is niet anders. Het plekje van Mandy wordt vast wel weer snel door een adere stakker opgevuld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten