Maud baalt natuurlijk enorm want die komt niet alleen voor ons, maar ook voor de zon en die laat zich verdomd weinig zien. Zo is er daarom weinig mogelijkheid voor een strandbezoek.
Maar Maud laat zich niet zo maar uit het veld slaan. Ze wilde graag wat foto's op het strand maken, dus toen dan eindelijk om 16.30 de zon ging schijnen zijn we als een speer naar zee gereden.
En het is gelukt. Het was een letterlijk waterig zonnetje door het wolkendek, maar het was zon en daar ging het om.
Traditiegetrouw zijn ook dit jaar de oliebollen en appelbeignets gebakken.
En hebben we vanavond het nieuwe jaar ingeluid. Het jaar van vertrek dus. Een jaar waar we alles of voor een laatste keer of weer voor de eerste keer zullen doen.
Vandaag dus voor de laatste keer oud en nieuw op het eiland. Oud en nieuw wat hier met heel veel vuurwerk en pagara's wordt gevierd. En waardoor de honden vijf dagen lang onder het bed leven.
Voor Luna zal volgend jaar een stuk minder stress geven. Ik gun het haar.
Voor iedereen een heel gelukkig, gezond en veilig 2018!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten