We proberen er weer een zo normaal mogelijk weekend van te maken.
Als het even kan probeer ik dat vaak te combineren met wat ontspanning aan het zwembad. Alleen daar heb ik nu echt totaal geen behoefte aan. Ik kan niet in dat water genieten waar ik een paar dagen eerder een pup van de bodem heb getrokken. Het zal moeten slijten. Groot voordeel is dat het water door het weer nu toch minder aangenaam is.
We zijn entertainmentteam voor de pups geweest. Even met ze kroelen in het hok. Dan weer wat nieuwe speeltjes naar ze brengen. Even een rondje door de tuin. O vinden we een mergpijp. Die nemen we mee het hok in.
Het is knap om te zien hoe goed een pupje zich met zo'n vervelende spalk kan redden. Het is net als met kinderen. Die laten zich ook niet weerhouden door een stuk gips. Ik heb het pupje zelfs op z'n rug zien liggen. Ziet er niet uit natuurlijk, zo met z'n poot omhoog.
Er wordt veel gespeeld en uitgedaagd. Maar dan wel met de kleintjes onderling. Met de grotere doen we nog maar even niet.
Verder wat administratie gedaan en voorwerk voor honden die naar Nederland gaan. Het is best een papierwerk. Welke hond gaat met welke vluchtbegeleider mee. Past dat de eigenaar ook? Is de hond aangemeld bij de vliegmaatschappij? Kilo's opgehoogd? Zijn de entingen en papieren in orde? Hoe laat verzamelen op het vliegveld. Een boel geregel dus. Daar kan je best een hele middag mee bezig zijn en dan is de tijd zo om. Jammer, op dit soort dagen mogen er meer uren in een dag zitten.
Die puzzel waar ik zo braaf met Maud aan begonnen ben is nog steeds niet af. Eerst lag hij volop in het zicht en eigenlijk op een vervelende plek op tafel. Dit was met de bedoeling er dan eerder aan te zitten. Zo van als hij af is kan hij van tafel. Maar het kwam er niet van. Toch maar onder de bank geschoven. Hopelijk komt hij af voordat ik dit huis verlaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten