Vandaag kan ik daar wat mee, gisteren niet. Al die meer dan 100 honden die ik wel een mooi leven heb bezorgt konden niet op tegen dat ene leventje wat onnodig was gegaan. Zo zag ik het gisteren.
Maar inderdaad zoals in de reacties genoemd werd was het een ongeluk en helaas zijn ongelukken niet altijd te voorkomen.
Ik merk aan Ted wel dat hij zijn broertje mist. Die twee waren speelmaatjes. De andere drie zitten natuurlijk in de lappenmand en worden apart gehouden. Ted moet het nu doen met Jones en de ratjes. Die zijn soms net een schoenmaat te groot, maar hij verweerd zich kranig.
De drie kreupelen zitten soms in de grote kennel, dan zet ik de pup met gipspoot even in de ren naast de tafel en soms mag hij even een rondje poepen en plassen doen. Beetje afwisselen met alles en er vooral voor zorgen dat ze rust krijgen en veilig zijn.
Die ren is ineens heel interessant. Waarom weet ik niet, maar er heeft al een ratje in gelegen en voor Jones is het ook een favoriet plekje.
Misschien moet ik 10 benches op rij zetten, lekker rustig.
Vanmiddag ben ik boodschappen gaan doen. Ik was heel benieuwd wat ik zou aantreffen.
Als ik de telegraaf mag geloven ligt er nog geen sinaasappel meer in de winkel. Dit zou komen doordat Venezuela de grenzen dicht gegooid heeft en er geen export meer naar Aruba, Bonaire en Curacao mag plaats vinden. Dit zou gevolgen hebben voor voornamelijk de groente en fruit aanvoer.
Maar kijk hier in de plaatselijke supermarkt.
En dan is dat nog maar éen van de stellingen. Meer dan genoeg keuze dus, we zullen echt niet zo snel verhongeren. Zo zie je maar weer dat de telegraaf ook maar gewoon schrijft waarvan ze denken dat het de waarheid is. Dat van het niet exporteren naar Curacao klopt, maar de rest van het verhaal is onzin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten