Zo 2017

De afgelopen nacht hebben de honden zich voorbeeldig gedragen. Ze kunnen het dus wel! Ik moet er gewoon wat vaker over schrijven. Ze zijn dan allemaal wel present als Erik op staat om naar z'n werk te gaan. Dat is om 06.30, nog steeds aan de vroege kant, maar als je kunt slapen zonder onderbrekingen is dat al een pluspunt. Nu vandaag maakte het toch niet zo veel uit. Gilbert kwam de tuin doen, dus ik kon toch niet verder slapen. 

Terwijl Gilbert druk was met de tuin kwam Mariska foto's maken van de pups. Ze zijn natuurlijk sowieso om op te vreten, maar met professionele foto's nog meer.

Na zo'n fotoshoot ben je kapot. Ik niet, maar de pups. Die waren echt een soort van neergestort.

Het maakt niet uit waar je slaapt, als je maar slaapt. 

Voor mij geen powernap zoals ik wel in gedachte had. De plannen werden gewijzigd toen ik tijdens het eten van een broodje een bal uit de kerstboom hoorde vallen. Mmm, de boom is er klaar mee. Kerst is zo 2017, dat de boom vast z'n versiering eruit begon te gooien.

Dat werd dus de boom aftuigen en dan meteen maar alle kerstspullen opruimen.

Ja nu de versiering eruit is zie je wel dat het niet veel meer was.

Ons huis bestaat gelukkig uit allemaal openingen met schuifdeuren. Geen gedoe dus met droge kerstbomen door een deur proppen waardoor je hele gang onder de naalden komt. 

De boom is zonder al te veel gedoe zo door het hek bij de container gezet. 

Ratje Kiki heeft niks meegekregen van het kerstopruimgebeuren. Die was met Mariska mee naar huis gegaan. Haar zusje vond dat een paar weken geleden doodeng, maar Kiki niet hoor.

Die vond het reuze gezellig met hun kat en hond. Nu dus ook geen gegil toen er een ratje naar huis werd gebracht, maar een heel rustig lief hondje dat wel weer graag naar binnen wilde. Dat dan weer wel. En ook heel blij onthaalt werd door haar zusje. Ze hebben daarna nog een hele tijd samen gespeeld. Blijkbaar hadden ze elkaar gemist.