Eerst even wachten op onze buurt.
We waren met de hele familie, want het was ook tevens tijd voor de tweede enting.
Gezellige boel zo hoor.
Pluto was als eerste aan de beurt. Eindelijk van dat kriebelende warme gips verlost.
Hij vond het niet heel geweldig.
Nadat hef eraf was voelde het nog heel erg stijf en gebruikte hij het niet. Ik heb nu de taak om hem te helpen revalideren. Veel masseren en helpen met buigen en strekken, dan moet het goed gaan komen.
De andere zijn allemaal gewogen en ook ingeënt. Mister Ted was 4,5 kilo schoon aan de haak. Dat wordt een grote jongen! O nee, hij is al een grote jongen. De rest zijn maar baby's. Het liefst speelt Ted ook met de grote mannen. Met z'n 4.5 kilo maar beter ook. De rest bezwijkt nog bijna onder zijn gewicht.
Vanmiddag ben ik nog even langs gegaan bij het huis waar ik in december twee teefjes heb laten steriliseren. Eigenlijk moest de oudste hond toen weg, want daar hadden ze geen geld meer voor. De jongste honden mochten wel blijven. Pislink was ik toen. Gek zeg, neem dan geen nieuwe honden als je weet dat je er maar voor twee kunt zorgen.
Ik was dus heel benieuwd wat ik aan ging treffen, maar ze waren er zo waar nog alle drie en zagen er goed uit. Beter dan de vorige keer in ieder geval. Ik had een zak voer bij me. Die heb ik er achter gelaten.
Maar ja, wel dus nog aan die vervelende ketting. Ik heb ze niet kunnen vragen waarom, want ze waren niet thuis. De vorige keer zaten er twee van de drie aan de ketting, nu nog één. Er is verbetering dus, maar nu die laatste nog.
Als je dan thuis komt en deze dame in haar stapelbed ziet liggen, dan hebben ze het hier maar goed he.
Als ik stofzuig zet ik alles even weg en in elkaar. Maakt deze dame niks uit. Een stapelbed slaapt ook prima. Van goed gedumpt op bullenbaai tot een mand met dekbed. Niks te klagen hier, alleen helaas is dat dus niet voor iedereen zo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten