Roomservice

Ik vind 1 januari altijd maar een rare dag. Vroeger was je brak door de kinderen die gewoon om 8.00 uur naast je bed stonden. Tegenwoordig zijn we brak omdat de honden om 8.00 uur naar buiten willen en ook als je pas om 2.30 bent gaan slapen. 

Het voelt net als een jetlag, maar dan zonder tijdsprong. Nou ja, een jaar sprong is toch ook zo iets als een tijdsprong. Toch een jetlag dus.

Omdat hier vandaag nog steeds vuurwerk afgestoken mag worden, zitten Luna en Desi nog onder de medicatie. Luna leeft op de kamer van Youri. Achter het bureau heeft ze een plekje voor zichzelf gemaakt. Ze komt niet om te eten, dus brengen we het eten maar bij haar. Roomservice voor doggies. Wel heel sneu, maar ja ze zal er echt even doorheen moeten. We steunen waar mogelijk, maar ik kan er moeilijk de hele dag naast gaan zitten. Hopelijk komt ze morgen weer wat tot rust. 

Maud had nog de wens om alle feestverlichting in de stad te gaan bekijken. Dat is ook leuk, ze pakken hier flink uit. De pontjesbrug is versierd en op pleinen en rotondes staan allerlei creaties. 

Als een echte toerist heeft ze nog even bij de letters geposeerd.

We hebben het gecombineerd met een hapje ergens eten. Dit was de laatste avond samen.

Morgen vertrekt ze alweer terug naar Nederland. Er moet geleerd gaan worden. Over 1,5 week staan er zes toetsen op de agenda.

Het zal wel weer raar zijn om opnieuw afscheid te nemen. Alleen nu gaan we aftellen.

Eerst zullen Youri en ik in maart nog komen en daarna is het natuurlijk zo juli.