Gewoon heel druk, veel te druk en als kers op de taart ook nog een vervelende afsluiting van de middag.
Ik heb vanmorgen eerst een ritje naar het bedrijf gehad waar onze benches klaar stonden.
Het heeft heel lang geduurd voordat deze hier eindelijk waren. Nog in de laatste week toen ik in Nederland was zijn ze opgehaald en naar de loods gebracht waarna ze in containers werden geplaatst.
Het schip waarmee ze naar Curacao zouden komen kreeg pech en heeft lange tijd in een haven in Spanje liggen wachten om gemaakt te worden.
Het schip is vorige week dan eindelijk binnen gekomen. Gelukkig maar, want we hadden nog maar 1 kleine bench.
Dat zelfde schip had ook goederen voor de winkels hier bij zich. Het werd dan ook leger en leger.
Ik had vanmorgen de hoop dat het al wat verbetert was, maar valse hoop.
Ik heb het er nog nooit eerder zo leeg gezien.
Ze doen net alsof er van alles is, maar er is niks. Wat ze nog hebben verdelen ze over alle schappen zodat het niet leeg oogt, maar er valt weinig te kiezen. Ik kan je vertellen dat dit heel vervelend is.
Het is al lastig om hier op het eiland te bedenken wat je eet, maar als er dan ook nog eens extra lege schappen zijn, is boodschappen doen echt niet grappig. En dan kom je thuis en is het 'eten we alweer bami?". Grrrrr.
Snel daarna een broodje want ik had eigenlijk al bij de nieuwe foster van Angel moeten zijn.
Angel was op zich op haar gemak in de kennel. Ze probeerde wat te staan en had goed gegeten.
Maar dat ik haar nu weer meenam vond ze geen goed plan. Ze beet van zich af en liet zich niet oppakken. Gelukkig ben ik ook in het bezit van een snoetje, dus heb ik die maar omgedaan.
Bij haar nieuwe foster vluchtte ze onder de stoel.
Bij het uittellen van de medicijnen zag ik dat ik er gisteren te weinig had meegekregen van de dierenarts. Omdat de dierenarts redelijk dichtbij was ben ik meteen gaan halen.
Kom ik na het afrekenen buiten zie ik mijn deuren van mijn auto open staan, inclusief achterklep.
Heeft dus éen of ander kloothommel al mijn voer en dierenbenodigheden uit mijn auto gejat! De auto stond op het terrein van de dierenarts, niet te geloven!
Meer dan dierenbenodigheden lag er niet in, want uiteraard laat ik er niks waardevols in achter.
En nee de auto was niet op slot, dat is hier over het algemeen overal het advies. Dan hoeven ze namelijk ook geen ruitje in te slaan om te zien dat er niks in ligt. Maar blijkbaar had deze persoon honden en katten. De spullen voor st Maarten lagen er nog in, puppenvoer dat morgen naar de fosters zou gaan en mijn voerbak voor de straathonden. Je bent toch echt wel heel laag als je hondenvoer steelt. Zo zonde van de donaties die bedoelt was voor dieren die het hard nodig hebben. Ik hoop dat de persoon van het geld dat hij krijgt door dit te verkopen een verkeerde joint krijgt en vanavond nog overlijdt. Pffff.
En dan kom je thuis en dan hebben de honden lekker huis gehouden.
Oke, toen was het klaar. Wat een k dag.
Door alle drukte, nieuw voer kopen en extra schoonmaken was ik veel te laat bij de hondjes op bullenbaai en daardoor ook te laat voor tennis. En dat laatste had ik eigenlijk nou net wel nodig.
Ik had mijn boosheid beter kunnen weg slaan met een potje tennis. Nu zit het nog in mijn lijf.
Dadelijk maar op tijd naar bed en morgen weer een nieuwe dag. Maar ik blijf het zo zonde vinden van al mijn eigen spulletjes en het voer. De lafbek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten