Dit feest begon namelijk om 08.00 uur s morgens. Beetje vroeg voor mij als niet ochtendmens.
Het feest ging gepaard met een ontbijt ergens op lokatie.
Onderweg er naar toe werd ik door een onbekend nummer gebeld. Ik word meer dan regelmatig gebeld, omdat mijn nummer op de Facebook pagina van Rescue Paws staat.
Als mensen hulp nodig hebben of reageren op een advertentie komen ze bij mij terecht. Dit was wel een hele vroege beller. Hij had mazzel dat ik vandaag zo vroeg al op pad was anders had ik hem zeker nog niet aangenomen.
De meneer aan de telefoon vertelde me dat hij een pup in de tuin had gevonden en zijn grote honden het wilde opeten. Mmm, eens kijken wat we kunnen betekenen. Nu in ieder geval niks, want ik word geacht me enigszins sociaal te gedragen op een verjaardagsfeest. Toch stiekem een paar appjes gestuurd om te kijken of iemand anders hulp kon bieden. Helaas was dat niet het geval.
Na het ontbijt heb ik deze man maar weer terug gebeld en een rendez vous plek afgesproken.
Daar kreeg ik een schoenendoos met pup overhandigd. Pfff dat zag er wel erg zwak uit.
De rit naar huis werd omgezet naar een rit naar de dierenarts. Gelukkig was hij aanwezig en had hij tijd.
Het pupje was erg uitgedroogd en heeft ernstige karpattenziekte. Gelukkig is dat goed te verhelpen, als ze maar geen andere nare ziektes als Parvo of hondenziekte erbij krijgt. Met medicatie en pup weer door naar huis waar ik haar in de bench in de kennel heb geplaatst.
Nu krijgt ze om de paar uur vloeistof. Vanmiddag moest ze overgeven. Het was rijst met uien en nog iets ondefinieerbaars. Mmm, die komt niet zo rechtstreeks van de moedermelk. Nou ja, wat het verhaal dan ook is, voor deze dame gaan we weer ons best doen.
Ik had vanmiddag ook nog een bezichtiging pups op het programma en een rabies plus chip voor een ander hondje dat naar Nederland gaat.
De bezichtiging werd een adoptie. En zelfs van twee hondjes! Super fijn!
De pups hadden er zin in, op naar hun nieuwe huis.
Daarna weer naar de dierenarts. Daar was ik vanmorgen natuurlijk al geweest, maar dat was onverwachts. Nu dus met pup.
En wie kwamen we tegen bij de dierenarts??
Ja hoor, er is herkenning! Hier is Floppy. Floppy heeft het uitstekend naar haar zin bij haar baasje en haar hondenvriend. Elke dag wandelen, beetje waken, af en toe een slipper stelen. Een top leven.
Floppy is nog steeds niet gek op vreemden, maar ik was duidelijk niet vreemd. Ik mocht haar heerlijk aaien en haar koppie vast houden. Het was erg leuk om haar even zo onverwachts tegen te komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten