Nu dus eindelijk voor de eerste keer. Tja, en dan weet je niet wat je ziet. Honden aan kettingen, honden bedelend op straat, maar ook de passie waarmee wij ons werk doen. Want dat laat ik natuurlijk graag zien.
Ik had vanmorgen mijn vangkooi opgehaald. Die stond nog op lokatie om de magere mama te vangen. Helaas ziet het er naar uit dat we door omstandigheden geen foster voor deze mama met pups hebben. Omdat ze nog zo heel klein zijn kunnen we ze nog wel even op lokatie houden. Niet ideaal, maar in ieder geval gemonitord.
Met de vangkooi stond een vangactie langs een drukke weg gepland. Dan is het altijd opletten geblazen. Zeker toen we besloten tranquigel te gebruiken. Je wilt niet dat een wankel dier de weg gaat oversteken.
Het ging absoluut niet makkelijk en op een gegeven moment nam de hond de benen. Daarbij was het ook nog eens zo dat ik eigenlijk weer naar huis moest om Youri op te halen. Die had tennisles en stond al te wachten. Ik heb Nathalja achtergelaten bij Jar, die ook aan het helpen was.
Onderweg naar tennis heb ik Dyveke van Feed friends gebeld. Ik dacht die komt na haar werk langs de tuin waar de hond zich verstopt had en heeft ook nog eens super veel ervaring. Gelukkig kon ze en heeft ze geholpen. Met succes. Terwijl ik bij de tennisles van Youri zat kreeg ik bericht dat de hond gevangen was en zich had overgegeven. Fijn! Weer een hond die gesteriliseerd wordt.
De hond werd naar de dierenarts gebracht waar ik Nathalja weer heb opgepikt. Zo kon precies alles doorgaan en kwam het helemaal goed.
Vanavond is ze ook nog mee geweest twee kattenvangkooien brengen naar de meneer die mijn hulp gevraagd had voor tien katten. Er zijn morgen weer een aantal katten aan de beurt voor de sterilisatie.
Daarna heb ik Nathalja weer naar ons afgesproken punt gebracht waar haar vriend haar weer zou oppikken. Ik denk wel dat ze nu een idee heeft hoe het hier werkt, haha. Ze was er moe van.
Dat zijn wij er ook wel eens van, maar dan mentaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten