Mijn stem is vrijwel weg, ik heb spierpijn in mijn benen en spierpijn in mijn borstkas van het hoesten.
De verdere details zal ik jullie besparen, maar ik kan wel stellen dat ik officieel griep heb.
Eigenlijk geen tijd voor natuurlijk, maar echt ik geef niet snel toe, maar nu wel.
Als je hoofd bijna uit elkaar barst door pijn en snot ga ik niet achter het stuur zitten. Totaal tegen mijn gewoontes in heb ik dan ook hulp moeten vragen. Viel niet mee. De mensen die mij echt goed kennen weten dat ik pas om hulp roep als de wereld ongeveer instort. Dat deed het gelukkig niet, maar hoe ik mij voelde was wel alsof de wereld op mijn borstkas lag.
Voor vandaag stond gepland dat er negen pups bij iemand uit de tuin gehaald zouden worden.
Dat heeft Carina nu gedaan. Het plan was al wel dat ze allemaal hierheen zouden gaan om vanaf mij weer verder verdeeld te worden. Ik zou ze dan naar de fosters brengen die eigenlijk allemaal in mijn buurt wonen. Drie pups werden door Carina naar de foster gebacht.
Een vriend/collega die een bench kwam brengen kreeg meteen de taak in z'n mik geschoven om twee pups in de wijk af te leveren en toen had ik er nog vier.
Ze vermaakten zich prima hoor. Wat hun betrof bleven ze hier.
Ze stortten zich letterlijk op de tas met hondenspeeltjes. Daarna werd er gerollebold in het gras.
Mama Alexa vond het best leuk dat kleine grut. Ik had verwacht dat ze er niks van moest hebben nu ze eindelijk verlost was van haar tuig, maar ze kwam toch kijken.
Even na vieren werden ook de laatste vier opgehaald.
Savine, de vindster van Choco wilde ook graag bij zijn afscheid zijn. Dat kwam voor mij nu wel even goed uit. Savine heeft Choco bij mij opgehaald en is doorgereden naar Hato.
Toen Choco weg was en de pups opgehaald ben ik plat gegaan. Taak toch voldaan, al is het op een andere manier gegaan zoals ik had gepland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten