maandag 8 mei 2017

Hoe gaat dat aan deze kant?

Het begint er op te lijken dat ik me eindelijk wat beter begin te voelen.
Ik blaf nog wel alsof ik een ferme roker ben en soms schiet mijn temperatuur omhoog. 
Alleen door wonen in een zeer warm klimaat weet je soms nou niet of het gewoon de smorende hitte is of dat je echt verhoging hebt. 
Afgelopen dagen was dat wel helder hoor, geen twijfel over mogelijk. Maar over vandaag denk ik dat het door het weer kwam. Ik was ook niet de enige die ik hoorde klagen over de warmte.
Een keer een lekkere regenbui zou wel weer zeer welkom zijn. Vorige week is er iemand voor de deepwell pomp geweest. Die heeft geconstateerd dat deze stuk was. Zo ver was ik ook.
De hele pomp is weer 50 meter naar boven getakeld en uiteindelijk meegenomen. Ik had nog garantie.
Maar ja, garantie of niet, daar werken ze niet harder door. De tuin krijgt nu niets noppes aan water. 
Het wordt droger en droger en het gras langzaam bruin. De sierplanten probeer ik nog wat te voorzien in kraanwater, maar dat gaat me voor het gras niet lukken. Ik hoop maar dat ze snel gaan bellen dat de pomp weer gemaakt is.
Sinds gisteravond is Nathalja van Perla and friends op het eiland. Dat is de stichting waarmee we in Nederland graag samen werken. Samen vinden we regelmatig geschikte baasjes voor onze curacaose hondjes. Ze komt er nu ook eentje ophalen.
Vanavond hadden we weer een afscheid op de planning staan. Twee hondjes gaan hun verdere leven in Nederland slijten. Normaal ziet Nathalja altijd hoe het gaat op Schiphol als de hondjes opgehaald worden. Nu had ik haar meegevraagd om eens te zien hoe het aan deze kant gaat, als wij als foster afscheid nemen en ze bij het TUI personeel moeten achterlaten.
De twee gelukkigen waren geen hondjes die ik gefosterd heb, maar eentje is wel bij mijn lezers bekend.
Ze is één van de twee pups van de familie Bullenbaai. 
Een tijd geleden kreeg ik een melding van een duiker die op bullenbaai een mama met twee pups gespot had. Één van die twee pups had een gebroken poot. Super lieve hondjes die maar wat graag met me mee wilden. De poot van de pup is gespalkt geweest en inmiddels is dat helemaal genezen.
En nu dus haar gouden mandje aan de andere kant van de grote plas. 
Alleen voor haar broertje die het maatje van een teckel heeft zoeken we nog een huisje. Mama hond is al voorzien van een huis.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten