Onder andere dus het belastingkantoor. Dat stond als eerste in de agenda.
Vrijwel alles gaat daar op nummer. Maar het aanvragen van een cribnummer dan net weer niet.
Ik snap die logica niet, maar dat zal dan wel aan mij liggen. Ik zag dat de mensen in de rij ook niets van een nummertje in hun handen hadden, dus zal het wel goed zijn.
Toen ik eindelijk aan de beurt was kreeg ik een formulier mee dat ingevuld moest worden. Dit moest ik weer inleveren samen met de statuten van de stichting en het formulier van de kamer van koophandel.
Ik ben direct doorgereden naar de werkplek van onze voorzitter om die statuten op te halen en te kopiëren. Ik was vol goede moed om dit vandaag nog in orde te maken.
Na het regelen van de kopieën ben ik boodschappen gaan doen. Toen terug naar huis om even te eten en de was op te hangen. Ondertussen was het 15.00. Het belastingkantoor had natuurlijk pauze van 11.30 tot 14.00. Ik ging er van uit dat ze dan na 14.00 uur nog wel tot een uurtje of 17.00 open zouden zijn. Genoeg tijd om de formulieren weer in te leveren. Nou niks dus, daar aangekomen werd ik tegen gehouden door de portier. Nee, ik mocht niet meer naar binnen, ze sluiten om 15.30.
Ik kan je vertellen dat ik kookte! Mijn humeur daalde tot een zwaar dieptepunt. Wat zijn dit nou voor werktijden! Moet ik weer terug komen voor dat stomme nummer. Dit betekent dat ik er maandag voor de vierde keer naar toe moet rijden. Het begint een beetje te vervelen.
Over vervelen gesproken, Tommy had ook wel wat meer uitdaging nodig.
Hij is overdag nog veel in de kamer van Maud en een stukje in de gang. Alleen 's avonds als alle honden liggen uit te buiken van hun maaltijd glipt Tommy naar buiten.
Om te voorkomen dat hij gaat bedenken waar hij zijn nagels binnen aan kan slijpen hebben wij dat voor hem bedacht.
We hebben een krabpaal met speeltje gekocht. We hadden hem nog niet uitgepakt of onze kleine meneer kwam al nieuwsgierig kijken.
Youri was ook al creatief in de weer geweest. Die had een filmpje op internet gezien waarbij ze van een doos en een oud shirt een super leuke verstopplek voor katten maakte.
Toen ik vanmiddag bij de supermarkt was heb ik speciaal hiervoor een doos meegenomen.
Youri is aan de slag gegaan en zie hier het resultaat.
En ook dit vond Tommy een leuk idee. Grappig zo'n kat die voor alles in is en overal enthousiast van wordt. Dat waren we van poes niet echt gewend. Die was natuurlijk ook al een jaar of acht toen we haar uit het asiel haalde. Een jonge kat is echt wel even wat anders, maar ook erg leuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten