Ik zou al niet eens meer weten hoelang het ding het al niet meer doet. Ik was er al zo aan gewend dat ik hem dagelijks met de slinger op handmatig moest zetten, open schuiven, auto naar binnen, dicht schuiven en weer met de slinger omzetten anders kan iedereen op deze manier naar binnen komen.
Ik was natuurlijk al geruime tijd bezig geweest om de poort weer in orde te krijgen, alleen het bedrijf waar ik in eerste instantie zaken mee deed werkte niet echt mee. Ze raakte onderdelen kwijt, belde niet terug en bestelde vervolgens een onderdeel wat nu nog aan zou moeten komen.
Ik ben verder gaan shoppen en kwam bij een ander bedrijf terecht. Zij vertelde al heel snel dat ik lekker aan het lijntje was gehouden door het andere bedrijf. Het onderdeel wat zogenaamd besteld zou zijn is helemaal niet meer leverbaar. Daar heb ik wel beeld bij, want op de originele bon die hier ligt is af te lezen dat de motor 18 jaar oud is. Dan heeft hij het eigenlijk nog superlang volgehouden. Maar vandaag heeft hij toch echt het veld moeten ruimen voor een jongere variant. Ik kon vandaag dus weer sinds hele lange tijd de auto naar buiten rijden, op het knopje drukken om het hek te sluiten en weg rijden. Ik hoefde niet meer terug de tuin in om de slinger weer om te zetten. Wat een luxe!
In die auto die zo luxe de poort uit reed zaten Desi en Tommy. Onze kater heeft van de kinderen de naar Tommy gekregen. Denk dat mijn zus dat wel leuk vindt. Haar wijlen kater heette ook Tommy.
Maar ja, Tommy en Desi hadden een ongeplande afspraak bij de dierenarts.
Beide verloren druppels bloed. Bij Tommy zouden daarom toch vandaag in plaats van morgen de hechtingen verwijdert worden en bij Desi zouden we even checken of er geen ontsteking gaande was.
En oei wat vond Desi het weer spannend. Ze ontdooide iets toen we even op het bankje moesten wachten.
Maar na dit moment konden we naar binnen en dan is het weer helemaal mis. Ze stort zich ter aarde en ik moet haar optillen om binnen te krijgen. Dat was dan meteen weer het sportschoolmomentje van de dag. Gelukkig was het geen ontsteking, maar iets hormonaals waardoor ze toch nog na haar sterilisatie bloed verloor.
Tommy heeft het ook goed gedaan. Zijn hechting verwijderen duurde nog geen minuut. Als het goed is, is hij nu helemaal klaar en weer oke. Over een paar weken alleen nog z'n tweede enting en hij kan er weer maanden tegenaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten