Je zou het soms niet zeggen, maar ik heb ook nog een gezin. En de leden van dit gezin maken ook wel eens wat mee wat noemerswaardig is.
Vandaag was een heugelijk moment aangebroken. Maud had haar eerste rijles.
Hier gelden hele andere regels met betrekking tot het doen van je theorie examen en het nemen van lessen.
Je mag niet eerder je theorie examen doen voordat je 18 jaar bent. En dat houdt dan meteen weer in dat je ook je praktijkexamen niet eerder kunt afleggen, want het is gelukkig nog wel zo dat je eerst je theorie haalt en dan je praktijk.
Maar vast beginnen met lessen mag dan weer wel, zonder dat je maar één zin uit je theorieboek hebt doorgenomen. Ik blijf me erover verbazen. Net als de opmerking van de instructeur die vraagt of ze al ervaring heeft. Want ook dat is hier vrij normaal, dat je alvast wat leert rijden op een afgelegen stuk terrein.
Maud had er wel brand op om met de lessen te beginnen. Ze hoopt en gaat er eigenlijk ook wel van uit dat ze voor haar vertrek naar Nederland haar rijbewijs heeft. Ze gaan hier uit van een gemiddelde van 10 tot 15 lessen en dan ben je klaar om af te rijden. Ongelovelijk natuurlijk en ja als ze straks in Nederland is gaan we haar nog een paar extra lessen laten volgen om bijvoorbeeld de snelweg te leren rijden.
Maar het is financieel gezien wel heel prettig dat Maud hier nog dat felbegeerde papiertje kan halen.
Ik heb met veel plezier wat foto's en een filmpje gemaakt van dit heugelijke moment.
Het is een beetje hetzelfde gevoel als dat je kind voor de eerste keer naar zwemles gaat.
Of het moment dat ze oud genoeg zijn om naar de kleuterschool te gaan. Weer een slikmomentje, want dan is er echt wel het besef dat ze groot worden, heel groot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten