zondag 5 maart 2017

Goed vol te houden

Het zag er naar uit dat dit eindelijk wel eens een rustige relaxte zondag kon worden.
En...... jawel dat is gelukt. Ik heb zowaar eens de tijd gehad en genomen om mij op een strandstoel te nestelen. Het mag in de krant. Zei het dat de krant dat nou niet echt wereldnieuws zal vinden. Ze vinden het niet eens de moeite waard om iets te schrijven over het dumpen van hulpeloze dieren, laat staan over één of andere veertiger die zich op een strandstoel genesteld heeft.
Geeft ook niet, hoef niet zo nodig met m'n kop in de krant.
Maar voordat ik rustig kon zitten ben ik nog wel op pad geweest. Ik was natuurlijk reuze benieuwd hoe het de eerste dag en nacht met Jack en Bella was gegaan. Helaas werd er niet gereageerd op mijn berichtjes en als ik belde kreeg ik te horen dat het nummer niet in gebruik was. Mmm, het zal vast komen door zijn telefoon die kuren heeft. Maar ik wilde wel weten hoe het ging. Dan maar in de auto en die kant op. 
Het gezin was niet thuis, maar wat ik zag was prima. De honden konden de hele tuin rond en waren achter toen ik voor stond. Tuurlijk kwamen ze kijken en Bella begon ook te piepen. Dat is weer het grote nadeel van langs gaan. Dat doe ik normaal ook liever niet. De arme beestjes snappen er niks van. Maar ik moest wel, ik wilde echt even weten hoe het ging.
Later op de dag heeft die man alsnog wel weer mijn berichtjes beantwoord. Hij beaamde wat ik al zag, dat het tussen de honden prima ging. Bella was alleen nog erg schuw naar het gezin toe. Ach, dat komt nog wel. Het zou fijn zijn als ze het daar even een paar maanden volhouden.
Voor mij was het vanmiddag ook prima vol te houden. Ik had mij met een boek en een schaaltje lekkers op een strandbedje gevleid. Natuurlijk was dat lekkers een aantal honden niet ontgaan.
Met hun aller zieligste hondenogen keken ze me vragend aan. En tja, daar kan ik dus niet tegen.


Het gaat op dit moment erg goed met deze twee. Behoudens dat ze dikke maatjes zijn en een hoop plezier samen hebben, gaat het fysiek gezien ook de goede kant uit.
Abby is langzaamaan op haar streefgewicht aan het komen. Dat betekent dat ze gesteriliseerd kan gaan worden. Ze weet het nog niet, maar voor aankomende vrijdag staat dit op het programma.
Desi gaat dan ook onder het mes, dan zijn de dames maar gedaan. Goofy loopt en rent weer. Zijn spieren op de achterpoten zijn nog wat ieletjes, maar ik heb er goede hoop in dat hij weer volledig herstelt.
Wat de week verder gaat brengen weet ik nog niet precies. Youri vroeg gisteren wel wanneer er nou eens een andere kat kwam. Hij heeft gelijk. Het is natuurlijk alweer even geleden dat we startten met ons te oriënteren. Maar door alle drukte en afwezigheid is het er verder niet van gekomen. Ik vind het namelijk erg belangrijk dat als er een nieuwe kat komt dit ook wel begeleid moet worden.
Je kunt hem niet zomaar in de tuin tussen de honden zetten. Maar deze week lijkt een redelijk rustige week te worden. Uiteraard zal ik jullie op de hoogte houden van eventuele gezinsuitbreiding.
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten