Dat maakt dat de honden het druk hebben, heel druk. Constant mensen die langs het hek lopen, gek wordt je ervan. Ik niet, zij. En uiteindelijk is dan ook weer, want na een tijdje weet ik het wel weer.
Dat getetter om drie mannen die blokkies aan het stapelen zijn gaat op den duur vervelen.
Maar ja, zoals die werkmannen zelf ook al aangaven, ze waken goed en doen hun werk. Net als zij natuurlijk.
De enige die niet meedoet is Goofy natuurlijk. Hij zou best willen, maar het gaat niet.
Vanmorgen was hij in beweging. Het is nog wat wankel en in een kaag tempo, maar hij staat weer.
Naar aanleiding van mijn blog van gisteren waren er een aantal mensen die met ons meedachten.
Mogelijke prognoses maar ook namen van andere dierenartsen werden gegeven.
Nou ben ik echt super tevreden over onze eigen dierenarts en zal absoluut niet snel naar een ander gaan. Alleen als hij er niet is of echt geen tijd heeft. In Goofy's geval is het zo dat er eigenlijk geen diagnose is. Het enige dat we nu kunnen constateren is dat prednison werkt.
Omdat elke dierenarts zich ook wel weer ergens in heeft gespecialiseerd, de onze bijvoorbeeld voornamelijk op orthopedisch gebied, kreeg ik de tip dat er ook iemand was die meer weet van auto immuunziektes. Nou ja, langs gaan kan altijd. Omdat het spreekuur eigenlijk qua tennis slecht uitkwam, had ik even overlegd met de tennisleraar. Die had zo iets van niet moeilijk doen, neem maar mee.
Dat heb ik dan ook gedaan. Een paar bezorgde kinderen kwamen hem nog even een bakje water brengen.
Na de tennis ben ik er even snel gaan afdouchen en zijn we richting dierenarts gereden.
Zij heeft veel lichamelijk onderzoek gedaan. We kwamen erachter dat hij eigenlijk meer pijn aan zijn voorpoten dan aan zijn achterpoten heeft. Toen ze aan zijn voorpoten zat gromde hij en trok zijn lip op.
Dit maakte helder dat het dus niet alleen om z'n achterhand gaat. Ook is er bloed afgenomen waar ik de uitslag nog van krijg.
Naar aanleiding daarvan zal waarschijnlijk de vervolgstap zijn om een foto van de wervels te maken.
We weten dus nog niks, maar we kijken nu even door een andere bril naar Goofy.
Nadat ik Goofy weer heb thuis gebracht heb ik twee benches in mijn auto gezet.
Ik ben weer naar de straat van ex fosterhond Jimmy gereden. Jimmy lag heerlijk in de schaduw in de tuin. Bij zijn buren ging ook alles prima met de pup die een tijd geleden onder de teken zat en het teefje dat een paar weken geleden gesteriliseerd is.
Morgen is het de beurt aan de eerste katten. De persoon die ze voert zou ze begin van de avond vangen en in de bench zetten. Ik heb ze speciaal voor de katten als mini kattenpaleis ingericht.
In de voerbak zit kattengrind zodat ze daar hun behoefte in kunnen doen. Moest wat toch, ben niet in het bezit van tig kattenbakken.
Vanavond om 20.00 werd ik keurig gebeld door meneer dat het gelukt was ze te vangen en dat hij ze morgenochtend klaar zou zetten voor hij naar z'n werk vertrok.
Wat geweldig hoe er mee gedacht wordt. Hij is niet eens eigenaar maar voert ze wel en is ook bereid om mee te werken en te denken. Dit geeft de burger moed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten