Dit geldt voor de kinderen op school. Elk einde schooljaar nemen ze afscheid van ongeveer een kwart van alle leerlingen. Grote kans dat daar net een vriend of vriendin tussen zit.
Natuurlijk maak je wel weer nieuwe contacten, maar echt wennen doet het niet.
Voor Erik gaat het eigenlijk net zo. Ook zijn collega's zijn net als wij hier voor tijdelijk en gaan na verloop van tijd weer naar Nederland. Elke zomer is er weer een behoorlijke uitloop van gezinnen die op repat gaan. Dit jaar gaan veel gezinnen waar wij al die tijd dat wij hier wonen goed contact mee hebben.
Dat zal wennen zijn.
Voor Erik betekent het dat hij deze zomer afscheid zal nemen van zijn vaste collega waar hij al 3,5 jaar met veel plezier mee samen werkt. En dat er dus een nieuwe collega komt.
Die nieuwe collega is hier met vrouw en zoon op het eiland om te oriënteren waar ze nou eigenlijk ja op hebben gezegd. Natuurlijk is het dan ook leuk voor mij als partner om de partner van te ontmoeten.
We hebben er een gezellige middag van gemaakt met alle naaste collega's.
Toch is een gek idee om mensen met wie je 3,5 jaar lief en leed hebt gedeeld straks uit te zwaaien.
Gisteravond hadden we een verjaardag en kwamen we laat thuis. Wat me opviel was dat de bank op een bepaalde plek heel nat was. Ik begreep er niks van en dacht dat misschien één van de honden in het zwembad was gevallen.
Vanavond om 21.00 ging het dripsysteem aan. Binnen een paar tellen wist ik waar de natte plek van gisteren vandaan kwam.
Het is Bella! Bella is in haar vorige leven waarschijnlijk geen huishond maar zeehond geweest.
Zodra de sproeiers aangingen stoof ze erop af en begon als een wilde naar het water te happen.
En leuk dat ze het vond. En nat dat ze was! En later wij dus ook, want mevrouw vond het erg leuk om zich bij ons uit te komen schudden. Het was een heel waterspektakel.
Gekke Bella! Wat heeft ze het toch naar haar zin nu ze zo heerlijk kan rennen en spelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten