Missie geslaagd

Het is wat ongebruikelijk, maar voor vandaag hadden we het uitzoeken van een kat in de agenda gepland. De week mocht dan wel redelijk leeg lijken toen hij startte, ik weet er alles van hoe snel dat ook weer kan vollopen. Dus "kat uitzoeken" stond in de agenda, check.

We hadden een bench mee want eigenlijk gingen we niet meer voor oriëntatie, maar voor het eggie.

We begonnen bij Thea van Alle Hadoc. Zij heeft het kattenpaleis waar een aantal kittens en volwassen katten bivakkeren. De vorige keer dat we er waren had ze ontzettend lieve schootkittens. Maud was toen niet mee en eigenlijk was de afspraak dat we er allemaal bij zouden zijn als de keuze gemaakt zou worden. Toch haakte Youri voor vandaag af. Hij had z'n wensen doorgegeven en liet het aan de dames over.

De wensen waren eigenlijk vrij eenvoudig. Het moest een schootkat zijn. Youri wilde een kat die bij hem op het bureau kwam liggen en Maud eentje die op bed en op schoot kwam. Wat voor kleur, ras, geslacht, leeftijd maakte ons niks uit. En niet al te klein, het mocht best een kat van een jaar of vijf zijn. 

In ieder geval eentje die groot genoeg is om van zich af te bijten tussen alle honden.

De katten in het kattenpaleis bij Thea zijn het buitenleven nog niet gewend. Ze heeft ook veel katten buiten, maar ik weet niet of ik die wel mee naar Nederland kan meenemen. Die hebben jaren buiten geleefd en zouden dan een binnenbestaan krijgen. Op éen of andere manier vind ik dat sneu. Poes was buiten en binnen gewend. Overdag kon ze heerlijk naar buiten, s nachts was ze binnen. En dat willen we poes twee ook aanleren.

Poes twee kwam uiteindelijk niet bij Thea vandaan. Er was geen klik. Niet gezegd dat de kittens niet leuk waren, maar we zochten er éen die je van schoot moet duwen een beetje overdreven gezegd.

Door naar onze volgende bestemming, dat was het asiel. Overal waar je kijkt zat kat.

In het asiel zijn we geslaagd. Er zat een kat apart vanwege een probleem aan zijn anus. Tuurlijk wilde we bij hem kijken. Het probleem was inmiddels verholpen en het bleek een ontzettend lief katertje te zijn. Eentje die ongeveer ondersteboven rolt om aandacht te krijgen. Dat was wat we wilden. 

Of hij muizen en salamanders kan vangen is bijzaak, hij had nu in ieder geval ons in de pocket.

Inpakken en wegwezen dan maar. Hij zit zolang bij Maud op de slaapkamer. Eerst maar eens even wennen aan de nieuwe omgeving en dan aan de honden. Als dat achter de rug is mag hij naar buiten.

Maar het maakt hem niks uit hoor, hij heeft z'n plekje al gevonden.

Nu nog een naam voor deze rakker.