Trix in protest

We hebben vandaag maar eens rustig aan gedaan. Helaas werkte het weer niet mee en was een stranddag niet mogelijk, maar dat maakte dat we tijd hadden om vast eens naar de vakantie te kijken.

We hebben rond Pasen hier bijna drie weken vrij. Een prachtig moment om weg te gaan, omdat we in de zomer met hele andere dingen bezig zijn. Dan ga ik Maud naar Nederland brengen en daar met haar alles regelen voor haar verblijf. 

Dat duurt gelukkig nog even, maar midden april wanneer de paasvakantie begint is het zo. Niet verkeerd dus om daar al tijd aan te besteden.

Aan het eind van de middag is Lois opgehaald door haar nieuwe baasjes. Ze had niet veel zin om met ze mee te gaan. Ze werd door haar baasje vast gehouden, maar niet goed genoeg. Ze sprong uit zijn armen en rende terug naar binnen. Nou heeft ze natuurlijk ook geen idee waar ze naar toe gaat. Hier vindt ze het prima, ze heeft vriendinnetje Trix en vriendje Jimmy. Maar wat ik weet maar zij nog niet is dat ze straks ook weer twee vriendinnen heeft. Er woont nog een jong hondje dat een paar maanden ouder is dan Lois. Dat hondje wacht met smart op een nieuw kameraadje zodat de oudere hond die er ook woont eindelijk rust krijgt. Hopelijk krijg ik snel een update met positieve berichten en vooral veel foto's en filmpjes van een blije Lois.

Ik kreeg begin van de avond ook nog visite van de vluchtbegeleider van Trix. Lieve kleine Trix vertrekt aankomende zaterdag naar Nederland. Degene die haar begeleidt wilde graag met mij en Trix kennismaken. Dat snap ik en ik ben daar ook altijd toe bereid. Je neemt toch zo maar een hondje van een vreemde mee, dan wil je wel even weten hoe en wat. 

Nu Lois weg is mist Trix haar maatje. Niet alleen om te spelen, maar ook om te slapen.

Trix en Lois sliepen elke nacht samen in de kennel. Dat deden ze keurig. Maar Trix was vanavond in protest. Ze was het niet eens met de gang van zaken. Eerst je vriendin weg en daarna alleen in de kennel, dat zag ze niet zitten. Ik breng de honden die buiten slapen altijd naar de kennel met een handje brokjes. Als we de ramen en deuren sloten zaten Lois en Trix al bij de deur te wachten wetende dat ze nog wat brokjes zouden krijgen. Maar vandaag niet hoor. Toen we de deuren sloten lag Trix pontificaal in de mand van James. Op haar rug, met een blik van wie doet mij wat, ik lig hier prima. Haha, eigenlijk was het gewoon lachwekkend. Ze had wel een punt. Alleen in de kennel is ook niet leuk. En ze heeft het ook nog voor elkaar. De mand uit de kennel staat hier nu in de slaapkamer.

En Trix, die ligt op haar rug te genieten van dit succesmoment.