Deurtje open, deurtje dicht

Nadat ik gisteren geconstateerd had dat ik een sprinkhaan in huis had, ben ik uiteraard gewoon naar bed gegaan. Ik heb 's nachts wel meer in huis. Wat te denken aan salamanders, spinnen, kakkerlakken en soms een muis. Alleen de eerste twee zijn welkom, de rest wordt op niet altijd heel diervriendlijke wijze naar buiten gezet. Dat had ik met de sprinkhaan dus niet gedaan, tot het licht uit ging. Toen begon dat beest toch een herrie te maken! Het bleken er zelfs meerdere te zijn. Pfff zo viel er echt niet te slapen. Als ik zo'n beestje buiten hoor prima, maar een sprinkhanenkoor binnen is toch wel even anders. Harder vooral. Dus ik weer m'n bed uit, een plastic schaal en een krant gepakt en het dier gevangen. Deurtje open, sprinkhaan naar buiten, deurtje dicht. Maud zag 10 minuten later de tweede die op dezelfde wijze naar buiten werd gebracht. Klaar dachten we.

Maar niks hoor. Vanmorgen kwam hij doodleuk weer binnen. Het kan natuurlijk ook zijn broer geweest zijn, of z'n buurman. Geen idee wat er nou zo leuk is hier. Maar wat ze nog niet weten is dat ze vanavond gewoon weer door het deurtje open deurtje dicht gaan.

Ik probeer op vrijdagavond altijd een aantal maatregels te nemen om een gegarandeerde rustige zaterdagmorgen te creëren. Het eerste wat ik doe is de stroom van de bel halen. Als ik me ergens aan erger zijn het jehova getuige die keer op keer weer aan mijn deur komen met hetzelfde verhaal. Doodvermoeiend die gasten. Als ik vorige week geen interesse had, heb ik dat nu ook niet. 

En mocht ik ooit in mijn leven, waarvan ik nu al kan zeggen dat het nooit zo is, interesse krijgen dan weet ik ze zelf wel te vinden. Deurbel eruit, check. Telefoon ook op zacht, check! 

En toen vergat ik die dus weer op geluid te zetten en miste ik hierdoor een ontmoeting die ik best wel leuk had gevonden. Jandino Asporaat was bezig met opnames voor een programma en wilde dit ook met Rescue honden doen. Tja en aangezien ik niet opnam en er enige haast bij zat werd er gebeld met de volgende. Nou heeft zij ook meer honden dan ik wat ook zeker meer werk opleverd.

Dat is wel weer beter voor het programma, want hij wilde graag poep ruimen, schoonmaken enz. 

Ergens een keer bij een programma van Jandino op Curacao zie je dus een item met Rescue hondjes.

Wat wel erg leuk is van Jandino is dat hij het probleem met de hondjes meteen commercieeltechnisch goed weet te gebruiken. Vanmiddag op het happy hour bij een bar heeft hij iedereen de mogelijkheid gegeven met hem of Nahib Amhali op de foto te gaan. Hier moest wel een bijdrage voor de dieren voor gegeven worden. Dat heeft hij goed gedaan! Deze momenten gaan dan even niet om educatie en bewustwording maar om het genereren van financiële middelen. Ook heel welkom. Daar kunnen we onder andere die educatie en sterilisatie dan weer van betalen.

Inmiddels is het 22.30 en gaan we denken aan het sluiten van ramen en deuren.

Maar voordat de deur dicht gaat mag het koor naar buiten.

Maud heeft hem weer gespot en gevangen. De deurbel is weer aan, Jehova's komen toch niet op zondag en de telefoon is weer uit. Ik ga ervan uit dat Jandino niet voor morgen dezelfde plannen heeft, dus ik ben niet bang wat te missen. En mocht dat wel zo zijn dan kom ik daar ook wel weer overheen.