De ochtend begon wel met goed nieuws. Dunya weet zelf de weg naar de tuin terug te vinden en is hier dan ook een paar keer geweest. Ze eet en gaat dan weer.
Het is bijzonder dat ze ondanks dat ze er in een blinde paniek vandoor is gegaan toch blijkbaar de weg weer terug weet. Er is inmiddels een vangkooi gehaald, maar die staat nog even buiten werking.
Alles op z'n tijd en zonder haast. Als een vangactie niet slaagt is er grote kans dat ze niet meer in de tuin terug komt. Rustig aan dus en geen overhaaste handelingen. Ik ben allang blij dat ze in de tuin gespot is en zelfs bij haar bench is gaan kijken.
Ondertussen gaat het leven hier ook gewoon door. Ik had gelukkig niet heel veel gepland, want ik ben er met mijn hoofd toch niet bij. De tennisles die voor vanmiddag gepland stond was dan ook wel even een goede afleiding.
Onderweg kwam ik een lesauto tegen. Die zullen wel blij zijn met hun klanten. Repareren zal waarschijnlijk zinloos zijn.
Ik werd ondertussen ook gebeld door iemand die een pup gevonden had. Wat hij ermee moest doen.
Ik was onderweg naar tennis en ging toch eerst ook echt tennissen. Daarna wilde ik het pupje wel van hem overnemen. Deze man was zo blij dat hij het pupje helemaal naar de tennisvereniging heeft gebracht. Ik kon daarna zo door naar de dierenarts voor een eerste checkup.
Het is wel weer een droppie hoor, wat een klein hummeltje.
Hij had erge dorst en was wat uitgedroogd. Verder zag hij er goed uit. Iets aan de magere kant, maar veel heeft hij gelukkig nog niet geleden.
Hij heeft dan ook meteen zijn eerste enting mogen ontvangen.
Daarna lekker mee naar huis. Hij was doodmoe van alles wat hem vandaag overkomen was.
In één van de manden is hij in een diepe slaap gevallen.
Ik hoop dat dit voor Dunya ook snel weggelegd is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten