zaterdag 28 januari 2017

Dunya's terugkeer

Wat een dag, wat een dag. Soms is het lastig om te bedenken waar ik over zal schrijven.
Vandaag is er zo veel gebeurd dat ik niet eens weet waar ik moet beginnen.
Nou ja, laten we beginnen met hetgeen waar iedereen alles over wil horen en weten.
De terugkomst van Dunya! Wat een geweldig nieuws kreeg ik vanmorgen te horen.
Dunya was veilig binnen en heeft hier zelf voor gekozen.
De eigenaar was vanmorgen in de tuin en Dunya blijkbaar ook. Ze wisten dit niet van elkaar waardoor ze eigenlijk beide schrokken. Dunya wilde weg rennen, maar rende de verkeerde kant uit. Hierdoor kreeg de eigenaar de kans om snel de kier waardoor ze in en uit de tuin kwam dicht te maken.
Toen kon ze in ieder geval de tuin niet meer uit. Het baasje is in de tuin op de grond gaan zitten en is gaan wachten op wat dunya zou doen. Ze heeft wat aan hem gesnuffeld en is vervolgens het huis binnen gegaan. Deur dicht en klaar. En voor Dunya was het toen echt klaar. Die was zo moe van haar avontuur dat ze daar op de bank geploft is en is gaan slapen.


Ze is alleen nog van bank gewisseld en dat was het. Niks verstoppen binnen of in paniek zijn.
Maar hoe mooi is het dat dit op haar eigen tempo zonder hulpmiddelen en extra stress is opgelost. 
Ik ben super blij en opgelucht en de nieuwe baasje misschien nog wel meer. We kunnen allemaal weer rustig slapen. Wat dunya alvast doet op de bank. Alsof ze er al jaren ligt. 
Nadat ik snel alle betrokkenen gesproken had stond er alweer een volgende activiteit op het programma. Ik had een afspraak bij een mogelijk forever home voor Jimmy. Ik zou samen met hem gaan kijken of dit een geschikt huisje voor hem zou zijn.
Het was bij Antiliaanse mensen en hoewel ik echt iedereen als gelijke zie en niet discrimineer is het wel zo dat mensen van hier anders omgaan en kijken naar honden dan wij. Tenminste een deel, zeker niet allemaal. Alleen kan ik aan de telefoon niet zien wie er wel en wie er niet goed voor z'n hond zorgt, dus kom ik even langs om kennis te maken. Deze mensen hadden al een hondje van 6 maanden en wilde er graag nog eentje bij. De tuin was keurig afgesloten en Jimmy was meer dan welkom. Hij mocht niet binnen in het huis, maar wel op de porch. Daar was ik wel blij mee. Jimmy is een mensenhond die regelmatig een aai komt halen. Als hij alleen maar buiten mag zijn en de mensen binnen zitten kwijnt hij weg. Ik heb Jimmy achter gelaten en hou contact over hoe het gaat. Ik ben benieuwd, ik hoop dat dit ook een succesverhaal wordt.


En dan zijn we nog niet klaar voor vandaag, want de volgende hond is alweer gearriveerd.
Gisteren was er al een poging gedaan dit meisje te vangen. Toen was het niet gelukt, maar vandaag gelukkig wel. Dit pupje zat verstopt in de mondi. Haar moeder en zusje lagen doodgereden langs de weg en zij was alleen over. Laten zitten is geen optie, dat wordt haar dood, dus zit ze nu bij ons.
Een beetje spannend was het allemaal nog wel. 


Vanavond had ik een verjaardag. Ik had gup bij me. Leek me wel goed voor zijn socialisatie.
Er waren een aantal jonge kinderen en andere honden. Gup vond het allemaal prima.
De kinderen hebben een naam voor hem verzonnen, Woezel. En dan konden we het nieuwe zwarte meisje Pip noemen. Pip hebben we al wel eens gehad, maar de combi Woezel en Pip niet.
Ach doe eens gek. Vandaag kan alles. Gup is bij deze Woezel. En Woezel was net als Dunya uitgeteld na zijn avontuur. Gelukkig was het avontuur van Woezel wat minder heftig en ingrijpend dan dat van Dunya. Enne dat wil ik graag zo houden. 





Geen opmerkingen:

Een reactie posten