donderdag 1 december 2016

Positieve energie

Zoals door alle fosters altijd wel beaamd wordt is fosteren net een achtbaan. Een emotionele achtbaan in dit geval. Het ene moment ben je verdrietig en het volgende moment weer in de gloria.
Deze week was dit aardig van toepassing. Ik heb de overlijdens gehad van de twee kleine pups, maar ook de mooie foto's mogen ontvangen van een hele blije en gelukkige Renzo.
Gelukkig geven de succesvolle adopties de energie om door te gaan. Want heus, ik heb echt wel eens momenten dat ik denk ik stop ermee. Niet alleen vanwege de emoties, maar ook vanwege de drukte.
Ik ben de hele dag wel bezig met de honden. En is het niet direct met de honden zelf dan wel indirect met de troep die ze veroorzaken. Hierdoor hou ik weinig tijd voor mezelf over. Soms baal ik daarvan. Aan de andere kant is het totaal niet te vergelijken met het hebben van een baan en een druk leven in Nederland. Het fosteren is geen verplichting. En daarbij ben ik wel vrij alles in te delen zoals ik het zelf wil.
We gaan dus gewoon door. Puzzelen en achter de geraniums zitten doen we later wel.
Vandaag was weer een energie gevende dag. Geen ellende, maar alleen maar positieve verhalen.
Als allereerste kan ik vertellen dat één van de kleine pups al is geadopteerd. Ze zit nog gewoon hier hoor. Het gaat om dit pupje.


Ze mag straks naar Nederland en dat mag ze pas over een week of 8. 
Als het wel een adoptie op Curacao was geweest, dan mocht ze ook nog niet weg. Ik wil de kleine pups nog zeker een week of misschien wel twee bij elkaar houden. Ze hebben elkaar nog veel te hard nodig. Maar in dit geval dus geen probleem.
En dan nog een adoptie. Kleine Dolly is geadopteerd. Dolly is dit puppenmeisje.


Ze is naar een gezin gegaan met een meisje van 7. Ze wilde een hond die niet te groot werd, want het hondje mocht veel binnen. Dan is Dolly het perfecte hondje. Zij was bij mij veel binnen. Onder andere 's nachts waardoor ze helemaal zindelijk is. Dolly was meteen in love met het meisje en het meisje met haar. Grappig. Weer een fijne match. 
We sluiten de dag positief af. Vooral voor Maud in dit geval. Na vier weken kon er eindelijk weer gesurft worden. De eerste twee weken kon ze niet door de ingreep aan haar teen. En toen ze wel weer kon was er geen wind en ging de les niet door. Vanmiddag was er een klein beetje wind. Voldoende voor de surfschool om het door te laten gaan. Maud was er erg blij mee. En ach, ik rij wel weer. Ik had toch niks te doen, toch?



Geen opmerkingen:

Een reactie posten