maandag 12 december 2016

Wijze lessen

Ik geloof dat het vandaag een soort van hondenbuitenspeeldag was.
Alleen vond ik niet alle spelletjes die ze bedacht hadden even leuk.
Het eerste wat ik tegenkwam wat ik zelf niet zo achter had gelaten waren de handdoeken en dekens die ik gekregen heb. Die staan keurig in dozen achter onder een afdak. Tenminste, dat was tot vanmorgen zo.
Ik trof het zo aan. Ze zullen het vast heel leuk gevonden hebben om de doos in stukken te scheuren en aan de handdoeken te trekken.


En dan had ik ook nog eens het "geluk" dat het net ervoor geregend had waardoor de voorste dekens zeikend nat waren. Die moesten voordat ze weer in een doos konden eerst even aan de lijn.
Aan het lijntje werd ik daarna gehouden door Floppy en Luna. O die twee waren echt aan het boeven. 
Ze waren er samen vandoor gegaan toen ik mijn auto buiten het hek zette.
Ik riep ze nog, ze keken om en rende erna heel hard weg. Ze gingen zelfs de hoek om. O jee, als dat maar goed gaat. Nou trap ik niet meer in de spelletjes van Luna. Die wil heel graag met de auto opgehaald worden. Daarom rent ze weg. Ik weet dat als ik haar niet haal ze vanzelf weer terug komt. Het spelletje is dan natuurlijk niks aan. Het duurde wel langer dan normaal tot ze terug kwamen. Ik stond op het punt om dan toch maar met de auto een rondje te rijden toen ik ze net weer aan zag komen lopen. Ze kwamen mijn kant op toen ik ze riep. Floppy kwam naar binnen, maar Luna niet.
Echt niet, die was nog niet klaar met dit spel. Nou ik wel, dus het hek ging gewoon weer dicht. Ik zie je straks wel weer Luna. En ja hoor, vijf minuten later kwam ook zij toch maar naar binnen.
Ze was wel heel moe van die avontuur. 


Om de buitenspeeldag compleet te maken had ik maar eens een spel bedacht. Ik heb een tijdje geleden mijn banden vervangen. Ik heb toen een oude band meegevraagd. Het leek me leuk om die voor de honden te gebruiken.
Het kleinste grut vond het reuze interessant.


Hoe kom je toch bij die koekjes? Laten we kijken hoe die grote dat doen.


O ja, zo dus. Degene die nog het fanatiekst was is floppy.



Het was een wijze les voor de kleintjes. En voor Luna. Die weet weer even dat ik echt niet meer achter haar aankom als ze er vandoor gaat. 





Geen opmerkingen:

Een reactie posten