Gisteravond laat toen ik de honden voerden wilde Erik de auto weer binnen zetten. Het duurde en het duurde en ik hoorde maar niks binnen komen. Dat kon ook wel kloppen, want Erik kreeg hem niet gestart. Ik heb zo'n hele moderne auto die gestart kan worden met een start button in plaats van met de autosleutel. Natuurlijk kon ik het niet laten om het ook nog eens te proberen. Ik doe altijd graag of ik er meer verstand van heb dan Erik. Helaas lukte het mij ook niet.
Na wat zoekvragen op internet gegooid te hebben kwamen we met wat oplossingen. Tenminste dat dachten we, maar helaas waren die niet van toepassing voor onze auto.
Dat betekende dat er niets anders opzat dan de auto de nacht buiten de poort te laten.
Nou heb ik een autoverzekering waar de roadservice bij inbegrepen is. Laat het alleen nou net zo zijn dat ze me twee weken geleden hadden gebeld dat ik afgelopen januari de verkeerde polis had meegekregen. Ze waren dus 11 maanden na het uitgeven van de papieren erachter gekomen dat ik een blad had waarop stond dat de roadservice exclusief was terwijl ik er wel voor betaald had.
Ik kon een nieuw formulier op hun kantoor komen ophalen.
Maar ja je weet hoe dat gaat, geen tijd, vergeten enz. Ik had ook zo iets van over twee weken moet ik er toch weer zijn om de papieren voor het jaar 2017 op te halen, neem ik het dan wel mee.
En nu dus roadservice nodig en niet de juiste papieren hebben. Mooi shit dus.
Gelukkig hadden we de privé auto van een collega die op vakantie is hier staan. Die hebben we maar even gevraagd of we met zijn auto vandaag op stap mochten. Want je zal het net zien, ik had voor vandaag juist van alles gepland. Boodschappen doen, hondenvoer halen, vuurwerk kopen met Youri enzovoort. Maar de ochtend begon met iets totaal anders. Naar het verzekeringskantoor om de juiste papieren op te halen. Ik heb ook maar vast voor volgend jaar betaald en de papieren in ontvangst genomen. Wel even gecheckt of er op stond dat het inclusief roadservice was.
Daarna snel het rondje boodschappen en onderweg naar huis maar vast gebeld met de roadservice.
Curacao kennende zouden die vast niet binnen vijf minuten voor mijn deur staan.
Terwijl Erik reed belde ik het nummer. Ik vertelde wat er aan de hand was. Nee mevrouw, daar moet u de wegenwacht voor bellen. Dit is het nummer. Mmm oke, het zal wel.
Nummer van de wegenwacht gebeld. Mevrouw bij wie bent u verzekerd? O, nee met die werken we niet samen. We kunnen wel komen, maar dan moet u het zelf betalen. Euh, dit ga je toch niet menen he? Heb ik daarvoor speciaal vanmorgen dat stomme papiertje met het woordje inclusief opgehaald? Ik moest de verzekering maar bellen om te vragen hoe ik dit verder kon oplossen. Het volgende belletje dan maar. Alleen de verzekeringsmaatschappij kreeg ik niet aan de lijn, die hadden lunchpauze.
Ondertussen waren we thuis aangekomen. Wij nogmaals de papieren bekeken. Daarop stond toch echt dat als er wat was we de roadservice moesten bellen.
Daar nog maar eens verhaal halen. Dit keer belde Erik. Hij vertelde exact hetzelfde als ik.
Wat denk je? O meneer, wat vervelend. Wat is uw adres, we komen eraan. Zakt je broek toch van af?
Een half uurtje later kwam er inderdaad een busje van de roadservice.
Dit is dezelfde service die bij een aanrijding alle verklaringen opstelt en foto's maakt van de schades. Het is hier namelijk zo dat als je schade rijdt je de auto niet mag verplaatsen. Ook al sta je heel Curacao op te houden, jammer dan.
De beste man heeft meteen de motorkap open gegooid en gevraagd of we wilde starten.
Hij pakte startkabels en koppelde die aan de accu. Weer starten en ja hoor met succes.
Ondanks dat de dashboard lichtjes het wel allemaal deden en ook mijn verlichting werkte was de accu de boosdoener. Die bleek op één pol losgetrild te zijn.
Maar het heeft zo moeten zijn, voor morgen hadden we al een afspraak staan bij de garage voor de grote beurt. We zouden de auto vandaag rond 17.00 vast brengen. Dat werd dus maar meteen.
Ik wilde geen risico lopen dat de auto nogmaals niet wilde starten.
Morgen wordt alles weer aangedraaid en bekeken. En daarna hoop ik dat hij me weer lange tijd trouw blijft. Ik moet zeggen dat ik niet te klagen heb hoor. In dit klimaat met het slechte wegdek rij je maar zo je uitlaat stuk of een band lek. Gelukkig heb ik alleen nog maar éen keer een lekke band gehad. En nu dan een los getrilde accu. Hier laten we het bij heb ik met mijn trouwe Kia afgesproken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten