Het begon vanmorgen met een bezoekje van de vrouw die voor ons dieren en poppen gehaakt en verkocht heeft.
De markt van afgelopen zaterdag was een enorm groot succes. Samen met de markt die een paar zaterdagen terug gehouden werd heeft de verkoop Rescue Paws een geweldig bedrag opgeleverd! Echt geweldig! Dat leggen we even apart voor de volgende schrijnende gevallen.
Op dit moment doen alle fosterhonden het goed en hebben we de hoge kosten voor medische zorg achter de rug. Alleen de voerkosten zijn natuurlijk behoorlijk, maar ook daar heb ik onlangs een sponsoring voor gehad.
Ik waardeer het echt enorm als mensen zo op deze manier hun steentje bijdragen. Het is toch mijn hobby en niemand hoeft zich verplicht te voelen daaraan mee te doen. Maar met alle donaties is er wel meer haalbaar dan zonder uiteraard. Dank daarom aan de mensen die af en toe wat doneren, maar ook aan diegene die nog steeds maandelijks wat overmaken!
Bij de veterinaire dienst hadden ze het vandaag ook heel druk. Ik was er om de papieren voor een pup die zaterdag vliegt op orde te maken. Het is altijd even wachten op je beurt en dan is het een kwestie van wat papierwerk invullen, betalen en weer weg wezen.
Het duurde wel een tijd voordat ik gehaald werd. Want wat bleek, ze hadden het heel druk. En eigenlijk zo druk dat ze nu de papieren niet konden invullen. Of ik ze achter wilde laten. Oei, ik weet niet hoe goed zij hun administratie op orde hebben. Als ik dan morgen terug kom, zal het dan echt klaar liggen? We gaan het zien, ik heb het afgegeven en ga het morgen halen.
Daarna door naar het dierenasiel wat er eigenlijk vlak tegenover ligt. Ik ben bezig met iemand die tijdens haar vakantie naar het asiel geweest was en er een hondje gezien had. Het hondje blijft maar in het hoofd malen en nu hebben ze besloten haar toch te willen adopteren. Alleen deze mensen zijn alweer naar huis. Via via kwamen ze bij mij en ben ik voor ze gaan kijken of ze er nog was.
Op het moment dat ik er in gesprek was werden er ook weer zeven nieuwe pups binnen gebracht.
Het is echt dweilen met de kraan open. Alle hokken zitten meer dan vol. En allemaal zoeken ze dat ene gouden mandje.
Hopelijk vinden ze die snel.
Op naar het volgende agendapunt, boodschappen doen. Nu ik toch in de buurt van de Albert Hein was kon ik even flink wat voorraad halen.
Ik moest wel op tijd weer terug zijn, want om 12.45 zou ik drie meiden over de vloer krijgen die een opdracht voor school moesten doen.
Ze moesten een soort nieuwsuitzending maken en hadden besloten dat die over zwerfdieren zou gaan.
Ik zou geïnterviewd worden en vertellen over het fosteren. Altijd leuk. En ook al blijft het binnen school, dan nog kan het educatief iets opleveren.
Als dan om 14.30 eindelijk een boterham gegeten kan worden is het energielevel al aardig leeg.
De dagen zijn al meer dan gevuld met het gewone leven en dan bedoel ik het huishouden en alles wat gebeuren moet rondom de hondjes. Als er allerlei andere dingen 's morgens op het programma staan betekent dat 's middags alsnog de kennel schoonspuiten, was draaien, vegen, vaatwasser uitruimen, kattenbak doen enz. Toen ik ook daarmee klaar was wist ik even niet of ik voldoende energie had om nog te gaan tennissen. Misschien wel voor de les, maar echt niet meer voor ook nog een tennisevenement wat voor die avond gepland stond.
Ik denk dat ik maar een eigen evenement in plan. Bank hangen en op tijd slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten