zaterdag 31 december 2016

Lekker saai

Vanmorgen was uiteraard het allereerste wat ik deed kijken of poes er misschien weer was, maar helaas geen poes. Ook niks wat erop zou wijzen dat ze misschien in de tuin geweest is.
Wij vrezen het ergste. Helaas weten we dat in een net niet aangrenzende achtertuin een aantal honden wonen die het niet zo op katten hebben. In principe kan poes alleen maar via een andere tuin in die tuin komen. En eigenlijk weten we dat ze onze tuin vrijwel nooit verliet.
De achterbuurvrouw heeft een appje naar haar buurman gestuurd met de vraag of hij in zijn tuin wilde gaan kijken. We hebben geen antwoord meer terug gekregen. Geen bericht is goed bericht denk ik dan maar. Poes heeft ons eerder 10 dagen in spanning laten zitten, dus hopelijk in 2017 betere berichten over poes.
Ondertussen hebben we ons vandaag voorbereid op de jaarwisseling. Voor de honden heb ik de medicatie uitgestald. Ze krijgen absoluut geen spierverslappers, maar een middel dat de angst weg neemt. Dit is voornamelijk voor Luna die het toch erg zwaar heeft. De Rescue druppels die ze sinds begin van de week krijgt helpen ook, maar om haar wat extra te ondersteunen heb ik nog wat extra medicatie. Luna, Dunya en Jimmy krijgen twee keer een dosis. Zij hebben er dan ook het meeste last van. Dunya is het liefst in een slaapkamer met de deur dicht. Ze regelt het zelf wanneer ze naar binnen wil, dan opent ze zelf de deur.


Weer dicht doen moeten wij natuurlijk even doen.
De laatste oliebollen en appelbeignets zijn ook gebakken. Echt een geweldig leuk klusje vind ik het niet, maar het resultaat is toch altijd wel echt de moeite waard.


Maud is ondertussen vertrokken naar het strand.
Zij gaat met een grote vriendengroep het jaar uitzwaaien met de voetjes in het zand kijkend naar een vuurwerkshow georganiseerd door de beachclub. 
Opnieuw zijn Youri, Erik en ik met z'n drieën thuis. Vinden wij dat erg? Nee, helemaal niet.
Ik ben zelf toch echt het liefst bij mijn beestjes. Ik vind het zo sneu voor ze als het eenmaal los barst en zij van gekkigheid niet meer weten waar ze het zoeken moeten.
Youri maakt het ook niets uit. Die heeft z'n (sier)vuurwerk wat hij af mag steken. Of hij dat nou ergens op visite doet of hier maakt hem niks uit. Als hij maar kan afsteken.
En Erik heeft al helemaal niks met oud en nieuw. Nou, zijn we klaar toch. Vieren we het gewoon thuis. Noem het saai, wij vinden het prima.
Ik ga de honden voeren en de kamers voor ze in orde maken.
Ik wens iedereen op Curacao vast een hele fijne en veilige jaarwisseling.
En voor alle lezers in Europa waar het al nieuwjaar is, GELUKKIG NIEUWJAAR!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten