Socialiseren

Vandaag was Youri jarig. En ondanks dat het een feestdag is was het ook een gewone schooldag. Oke, niet helemaal een gewone. Het was sportdag. Ach je kunt het slechter treffen op je verjaardag toch? En omdat de school maar kleinschalig is met weinig leerlingen weten ook een hoop leerlingen en leraren dat je jarig bent. Er werd door de hele school voor hem gezongen. Youri vertelde dat dit voor hem niet zo had gehoeven. Hij staat niet zo graag in de belangstelling. Ik denk dat ik wel weet van wie hij dat heeft. 

Vandaag was ook de dag dat Dunya gesteriliseerd werd. Vanmorgen 08.00 uur heb ik haar gebracht. Super eng vond ze het allemaal. Ze doet in huis al best aardig mee en is goed sociaal, maar zodra je de veilige comfortzone verlaat is het mis. Ze heeft het er helaas maar even mee te doen. Steriliseren is ook belangrijk, socialiseren doen we straks wel weer.

Socialiseren stond wel op het ochtendprogramma van het kleine reutje. Een half uur verplicht op schoot zitten. Er zijn honden die niets liever willen en er zijn honden die er van gruwelen.

Desi kan ook wel wat meer zelfvertrouwen kweken, dus die hebben we ook meegenomen in het programma. Nu we toch bezig zijn. Twee voor de prijs van één.

Zoveel aandacht en lekkere worstjes wilden de anderen ook wel. Luna vroeg zich af of zij misschien ook gesocialiseerd kon worden.

Tijdens ons koffie en socialisatie moment werd ik gebeld door een medewerker van kokomo beach.

Ze hadden vanmorgen op de parkeerplaats pups gevonden en daar zochten ze plek voor. 

De pups konden er echt niet blijven. Vanavond hebben ze een groot feest met honderden bezoekers. Dat kon echt niet. Ik heb ze aangeboden om ze vannacht tijdens het feest op te vangen, maar ik kan ze verder niet fosteren. 

Uiteindelijk werd ik gebeld dat ze graag van mijn aanbod voor de nacht gebruik wilde maken. En vanaf morgen neemt de eigenaresse van kokomo ze weer van me over. Zij gaat ze fosteren, maar moet eerst vannacht werken.

Ik heb de vier musketiers opgehaald. Wat een stel zeg. Ze zijn totaal niet bang en super nieuwsgierig.

Ik moest Dunya toch ophalen bij de dierenarts en heb deze vier ook meteen maar meegenomen.

Ze mankeren eigenlijk niks. Ze zijn wat aan de magere kant, maar meer ook niet. Ze hebben meteen hun ontworming gehad en de eerste enting. 

Thuis hebben ze kennis gemaakt met de andere drie. En leuk dat ze het vonden. 

Je wordt alleen zo verschrikkelijk moe van zo'n dag. Gedumpt worden, dan mee naar de dierenarts en dan weer bij mensen in de tuin met andere honden.

Ze waren na hun maaltijd snel uit. Heerlijk in dromenland, maar wel in een veilige omgeving.