woensdag 4 juli 2018

We blijven rijden

Vandaag was de dag dat de auto een grote poetsbeurt zou krijgen.
Hij moest vanmorgen om 8.00 uur al op de locatie zijn. Nu we niet meer centraal wonen, maar een stuk verder en we al wisten dat we ook geen zin hadden in heel vroeg opstaan, hebben we de auto gisteravond al gebracht.
Niet dat we nu vanmorgen nergens heen hoefde te rijden. Ik heb het gevoel dat ik meer rij dan ever. Dan weer naar dit en dan weer naar dat.
We begonnen vanmorgen met de tandarts. Youri voor zn controle en ook voor Maud had ik een afspraak. Speciaal gemaakt, want ze staat hier natuurlijk niet meer in het systeem. 
Maar waarom dan die afspraak? Omdat we grote twijfels hadden bij de constatering van vijf gaatjes die haar nieuwe tandarts had gevonden.
Van niets naar vijf in een ruim half jaar. We besloten om onze tandarts van Curacao een second opinion te laten doen. We zouden niet zeggen hoeveel gaatjes en zaten en waar, maar wel dat we twijfelde en of ze extra goed wilde kijken. En dat is vanmorgen gebeurd. Onder andere door middel van een foto. Er waren twee hele lichte verkleuringen te zien waarbij het nieuwe beleid is om dat af te wachten. Verkleuring in het glazuur kan zich nog herstellen en hoeft zich niet per definitie om te zetten in een gaatje. De tandarts in Nederland had dit wel direct willen behandelen. En in het ondergebit was niks zichtbaar. Volgens de tandarts in Nederland wel. Nou, wij weten genoeg. Meneer de Nederlandse tandarts, we komen eraan.
Na dit evenement hadden we een afspraak staan bij aqualectra. De makelaar van ons oude huis zou daar ook heen komen om het lopende contract op haar naam om te zetten. 
Het was ontzettend druk bij aqualectra. We hadden echt wel 15 nummers voor ons. Na 1,5 uur wachten waren we eindelijk aan de beurt.
Ieder levert een formulier in. De ene (ik dus) met beëindigen van het contract met daarop de meterstanden van de dag waarop je het beëindigt hebt.
En de ander ( de makelaar) heeft het formulier voor het nieuwe contract met daarop weer die meterstanden. Er komen wat stempels op die formulieren en daarmee is het van mijn naam af. Ik had ook mijn bewijs van de borg meegenomen. Ik was in de veronderstelling dat dit meteen met het eindbedrag verrekent zou worden. Hoe moeilijk kan het zijn zou je denken. Ik heb de rekening van vorige maand braaf betaald, dat bewijs had ik bij me. Ze hoefde alleen maar de stand van nu te berekenen met de vorige maand, dat verschil was wat ik moest betalen, min de borg =
Maar dat gebeurde dus niet. Nee dat moest verwerkt worden en dat duurde een paar weken. Een paar weken! Echt, waarom zo moeilijk doen als het makkelijk kan. Ik had het kunnen weten natuurlijk. Waarom had ik nou toch echt gedacht dat dit vandaag afgehandeld zou zijn. Stom!
Daarna een beetje gefrustreerd toch wel door naar huis. De honden moesten los en we waren inmiddels wel toe aan een lunch.
Anderhalf uur later gingen Erik en ik weer op pad om de auto op te halen. Ik bedoel maar, zo blijven we rijden toch?
Morgen wordt ook weer zo’n dag. Het alleen maar zitten in de zon en een boek lezen zit er nog niet in. We hopen deze week wel alles af te ronden zodat we volgende week bijna niks tot echt niks meer hoeven. Ik hoop dat het inderdaad gaat lukken. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten