donderdag 5 juli 2018

Slik

Sommige dingen zijn toch wel even slikken hoor. Vandaag heb ik afscheid genomen van mijn geliefde auto.
Ja het is maar een auto maar toch.
In Nederland was het altijd een soort van droom/wens om een SUV te rijden. Maar aangezien dat best benzineslurpers zijn en daarbij ook nog eens zwaar  en daardoor duur in de wegenbelasting, was het in Nederland geen optie.
Hier op het eiland zijn tweedehands auto’s wat goedkoper. Daarbij kost de benzine per liter de helft van wat hij in Nederland kost en is de wegenbelasting voor alle benzine auto’s gelijk. Dus of je nou een Kia Picanto rijdt of een Kia sportage, het bedrag blijft gelijk.
Dat maakte dat het hier wel haalbaar was. Plus dat een grote veilige stevige auto geen overbodige luxe is.
Ik was als een kind zo blij met mijn SUV. En nu dan toch wel treurig dat ik hem weer in moest leveren. We hebben nog lang overwogen hem mee naar Nederland te nemen. Maar met z’n 7 jaar oud en het alles vernietigende klimaat van hier hebben we besloten het niet te doen.
We hebben hem speciaal voor de verkoop laten cleanen. Hij zag er weer als nieuw uit, dat hebben ze echt netjes gedaan.



Alle zout en zweetvlekken waren van de bank en stoelen. En ook de hondenharen waren op een paar na er allemaal af.
Eigenlijk deed het nu alleen maar nog meer zeer hem achter te laten. Maar ja, het is niet anders.
Eind van de middag is hij opgehaald en was het definitief.
Ook heb ik vanmiddag mijn simkaart van Curacao overgedragen aan een andere vrijwilliger van rescue Paws. Mijn nummer is zo bekend, dat het zonde zou zijn om die te laten vervallen. Het nummer staat op visitekaartjes, op flyers en op onze Facebookpage. Dat laatste kan je natuurlijk wel veranderen, maar als iets al zo bekend is is dat zonde.
Om mij alvast een beetje vakantie te geven, hebben we de overdracht vast gedaan. Geen telefoontjes meer van mensen die pups gevonden hebben, geen mensen meer die van hun hond af willen, het zal zeker rust geven. Ik heb het alle jaren met liefde gedaan, maar het was ook wel een belasting.
Niet alleen dat mensen op onmogelijke tijden vinden dat ze je mogen bellen, maar ook de brutaliteit of onbeschoftheid als ze niet het antwoord hoorde wat ze wilde horen. Ik heb de volgende vast voorbereid. Het is geen makkelijke taak, maar wel een belangrijke. Kaylee, thanks voor het overnemen!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten