Blog van Maud
Na verzoeken weer een blog van mij, Maud. Ten eerste wat leuk dat jullie ook benieuwd zijn hoe het mij afgaat. Op moment heb ik vakantie na een jaar hard studeren, trost kan ik vertellen dat ik in een jaar mijn propedeuse heb behaald, volgend schooljaar ga ik dan ook zeker verder met de opleiding HBO Verpleegkunde. Het is nog steeds een apart idee dat mijn ouders nu weer in Nederland wonen. Van de week belde ik naar mijn vaderen rekende ik in mijn hoofd de Curaçaose tijd uit, maar dat is natuurlijk helemaal niet meer nodig! Dus nog echt in mijn systeem zit het nog niet haha. Wel kan ik genieten van de kleinere dingen, het feit dat we nu op 30 min rijden van elkaar wonen en vooral het met zijn 4e avondeten. Iets kleins wat ik toch wel heel erg heb gemist. Ik kan niet wachten als we straks met de verjaardagen en feestdagen allemaal weer samen kunnen zijn als gezin. Ook ben ik blij dat we bij elkaar kunnen zijn op de belangrijke momenten, zoals mijn propedeuse uitreiking straks in september, dit voelt zonder je familie toch niet als compleet.
Regelmatig krijg ik de vraag of ik weer terug trek naar mijn ouders in Dronten. Ik heb dit wel overwogen, maar uiteindelijk niet voor gekozen.
Dit aangezien mijn school in Almere zit, verder heb ik hier ook mijn bestaan opgebouwd. Al mijn vriendinnen wonen hier in de omgeving en hier heb ik mijn bijbaantje. Sinds kort werk ik als afdelingsassistente en als doktersassistente bij het Flevoziekenhuis, op de afdeling spoedeisende hulp.
Ik ben echt super blij met dit bijbaantje, aangezien ik hierdoor al in het ziekenhuis kan werken en zo hier mijn contacten voor de toekomst kan leggen. Met dit pasje mag ik eindelijk heel het ziekenhuis door snuffelen en overal komen ;). Voorlopig blijf ik dus lekker in Almere, nu nog bij mijn oma maar zeer waarschijnlijk binnen een halfjaar op kamers!
Inmiddels woon ik zelf ook al een jaar in Nederland, het jaar is echt voorbij gevlogen! Het was af en toe best een pittig jaar, al die veranderingen en ook nog eens je familie op zo’n grote afstand. Het heeft mij ook heel veel gebracht en ik ben hierdoor enorm gegroeid, ik heb het wel eens zwaar gehad en stiekem ben ik best wel trost op mijzelf. Maar oh wat ben ik toch wel heel blij dat ze weer zo dicht bij mij zijn ;).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten