Youri had zijn allerlaatste moment op school. Hij kon zijn rapport ophalen. Een prima rapport overigens, hij is met gemak over naar de vierde.
In de tijd dat Youri op school was zijn Erik en ik naar de bank gereden. We wilden graag onze rekening opheffen. Het was een gok of dit ook werkelijk in de korte tijd kon gebeuren dat Youri zijn rapport in ontvangst nam. Aqualectra nog vers in het geheugen was het echt de vraag of we het zouden redden.
Je weet het maar nooit hier. Maar, het viel reuze mee. We konden aan een soort klantenservice balie terecht waar de eerste handelingen konden worden verricht. Het kon zo maar zonder nummertje en zonder lang wachten. De papieren handelingen werden uitgevoerd en daarna was het alleen nog kort in de rij om het kleine beetje cash in ontvangst te nemen wat er nog op stond. Ondertussen was Youri wel al klaar, maar het was maar kort dat hij heeft moeten wachten. Jemig, ik ben er nog van ontdaan dat dit zo soepel ging.
Daarna hebben we bij de dierenarts voor onze eigen honden de papieren opgehaald die nodig zijn voor de veterinaire dienst. Ben toch heel vaak bij de veterinaire dienst geweest, maar nu dan voor mijn eigen dieren. Alles wordt daar nog steeds met de hand overgeschreven. Voor drie honden moeten we dus ook wel weer even wat tijd inplannen.
Daarna nog wat in orde gemaakt voor de verkoop van de auto en toen terug naar huis. En toen was het pas 11.30. Ik geloofde het bijna zelf niet.
Vanmiddag hebben we verplicht met de honden buiten gezeten. Er was schoonmaak in het huisje gepland. Ik denk zo maar dat als de schoonmaakploeg mijn vuilmakers zien ze rechtsomkeert gaan. En niet omdat ze schrikken van het vuil, maar door de over het algemeen nooit zo vriendelijke ontvangst van mijn viervoeters. Nee vuil was het zeker niet. Er is hier vrijwel geen stof en zand dat naar binnen waait. Dat is toch wel even heel anders dan in Julianadorp. Minder werk, maar sowieso nu ook even niet mijn werk, heerlijk!
Drie honden en drie lijnen. Het duurde nog geen vijf minuten of alles zat door elkaar. Ik heb één keer de moeite genomen het uit elkaar te halen en daarna liet ik ze lekker zitten. De vrijheid kregen ze later wel weer.
Vanavond hebben we een lekker patatje gegeten bij grote berg patat. Dat zit op een leuk plekje tegenover de flamingo’s. Maar nog leuker, het wordt gedraaid door het baasje van Senna, Desi en Ted. Ik vind dat echt super leuk om op zoveel plekken baasjes van honden tegen te komen. Er is altijd wel iemand die ik geholpen heb aan een fosterhond van mijzelf of van een andere foster.
Het patatje was heerlijk. Het samen even kletsen gezellig. En zo vloog weer een dag voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten