Toch ging de vlucht best snel. Helaas zo snel dat ze er op Schiphol niet op gerekend hadden en de gate nog niet vrij was.
We stonden hierdoor een half uur stil op de taxibaan. Die baan lag naast de A4 waar ook file was. Wij appte snel met familie dat ze zich niet hoefde te haasten. Volgens de computer waren we geland, maar voor we uit zouden stappen duurde nog wel even.
Mijn ouders en zus stonden heel toevallig net in die file op de A4 en zagen ons staan.
Terwijl je dan aan het wachten bent denk je arme hondjes, nog langer in dat ruim. Zodra je er dan uit mag is dat meteen je eerste zorg. Hoe zal het met de honden zijn. Nou uitstekend! Tico stond te stuiteren in zijn bench. Zo erg dat we zijn bench met een paar extra handen moesten vasthouden, anders stuiterde hij zo de kar af.
Geen bijzondere vragen bij de douane deze keer. Ik was er helemaal klaar voor, kom maar op met al jullie gekke vragen en mededelingen. Er is denk ik weer een nieuwe lichting komen werken, want de afgelopen weken hebben we weer wat bijzondere dingen mogen horen van vluchtbegeleiders.
Waar de bloedtestuitslagen waren? Hoezo bloeduitslagen? Die zijn helemaal niet nodig. De keer daarna vond iemand dat de hond in quarantaine moest. Nou echt niet, totale onzin voor honden die uit Curacao komen. Ik was dus extra voorbereid om stompzinnige vragen, komen ze niet!
Er is even naar de rabiesenting gekeken. Die zat er bij alle drie al een tijdje in. Bij Luna zelfs al 1,5 jaar. Zonder verdere problemen mochten we door.
Eigenlijk ook wel weer jammer, had best zin om ze even te vertellen wat de regels nou eigenlijk zijn.
Na de douane stond daar dan de familie die ons eindelijk weer in de armen kon sluiten.
We namen met onze vijf karren met daarop vier koffers en drie benches een best stuk van Schiphol in beslag.
Tico hadden we maar weer snel op de grond neergezet, die stuiterde nog steeds.
Ons eerste ‘help de familie Boerboom landen’ pakket werd overhandigt. Een koelbox met allemaal lekkere dingen als aardbeien, kersen, frambozen, lekkere broodjes en nog veel meer. Oja en dat stokbrood wat op de foto uit de koffer steekt.
Erik is onze huurauto gaan ophalen. Daar konden de koffers in. Bij Erik zijn broer gingen twee benches mee in de auto en bij mijn zus de derde bench.
In optocht zijn we naar een groot benzinestation gereden. Daar was een flinke groenstrook waar de honden even lekker konden plassen. Daar waren ze aan toe.
Luna liep er al weer rond alsof ze hier in haar vorige leven ook geweest was. Dat is me toch een figuur. Altijd voorop, altijd ondernemend, maar ook snel begrijpen wat er van haar bedoeld wordt.
Daarna hebben ze met zn drieën een grote bak water leeg gedronken. Nu konden ze er weer even tegenaan en zijn we door gereden.
Op naar ons vakantieverblijf voor de komende drie weken.
We zijn nu doodop. Door de emotie, door de jetlag en gewoon ook door de start van weer een nieuwe periode.
Ik ben super blij dat de honden de reis goed hebben doorstaan.
Het was ontzettend fijn dat er ook op Schiphol zoveel hulp was om ons met de bagage en benches te helpen. Nu maar eens een lange nacht slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten