Het eerste wat je doet als je de kop over de containers ziet is in je agenda kijken welke datum het is. O, nog geen 26 juli, onze container kan het niet zijn.
Als je het artikel dan opent lees je dat het lege containers waren die in het water waren gevallen. Maar het was toch even een momentje van nee het zal toch niet. Nou zijn onze spullen speciaal voor dit transport verzekerd. Mocht het schip in een gigantische storm terecht komen en zijn lading verliezen, dan is dat pech voor ons, maar niet meer dan dat. We zouden dan met alles nieuw kunnen starten. Misschien is het eigenlijk zo gek nog niet eens.
Volgens het weerbericht wordt er geen gigantische storm verwacht, geen nieuwe spullen dus, maar wordt het vanaf morgen echt pas warm. Ik ben heel benieuwd, laat maar komen, wij kunnen het hebben.
De honden ook. We kregen van onze buren een kinderbadje. De bovenste rand was lek en dus kwamen ze vragen of wij het voor de honden wilden.
Hij zei er nog bij, dan kunnen ze een beetje afkoelen als het zo warm wordt. Haha nou deze hondjes kunnen wel tegen een beetje warmte.
Ze zagen dit badje dan ook niet als plek om af te koelen, maar als hele grote waterbak. Ook handig.
Vanmiddag zijn we nog even naar Dronten gereden. Ik had een behangsessie op de agenda staan. Eentje die niet uren duurde, maar die ik wel graag vandaag wilde afronden. Morgen wordt namelijk de vloer gelegd en leek het me handig als het behang er dan op zat. Komen daarna de plintjes ertegenaan en klaar.
Het behang was gisteren geleverd en dus vandaag dus geplakt, tuut tuut dat is snel. Het was een fotobehang voor op Youri zijn kamer.
Eerst even op de juiste maat knippen en daarna geplakt. Ik zeg, ik ben tevreden. De kritisch puberconsument noemde het hard. Dat zal ook wel zoiets als gaaf betekenen. Ik ben niet thuis in de straattaal.
Daarna weer terug naar Biddinghuizen. De honden hadden namelijk ook recht op hun moment. We hadden ingepland dat we ze in de auto mee naar het bos zouden nemen. Vooral voor Luna echt even nodig. Die had al haar energie van de afgelopen week opgespaard en moest eruit.
Toen we een veilige plek gevonden hadden stoof ze dan ook de auto uit. En maar rennen, op en neer. Ik word al moe als ik er naar kijk, maar geniet er wel van.
Lexa en Tico bleven lekker in de buurt struinen. Die rennen wel, maar niet zo ver weg.
Kijk, als je haar roept komt ze wel hoor. Soms duurt het even en moet ze ook van ver komen, maar ze komt.
We hadden ze vanavond geen groter plezier kunnen doen dan dit. Er zullen vast nog vele avondwandelingen volgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten