Psychisch voorbereid

Na toch wel een aantal intensieve weken zo niet maanden heb ik vandaag dan eindelijk eens de rust gehad om in een boek te beginnen en van de zon en het zwembad te genieten. 

Ook de honden hebben zo hun vakantiegevoel erbij. Ze hobbelen een beetje rond en liggen in de tuin. Of kijken hoe ik in het water dobber.

Luna zorgt er ondertussen voor dat de bladzijdes van mijn boek niet doorwaaien. Dat is een hele belangrijke taak.

Tico en Lexa blijven keurig in de buurt. Die zullen niet bedenken dat ze weg kunnen lopen. Luna wel, die grijpt elke mogelijkheid om in haar eentje het park te gaan verkennen. Zij is dus voor de tijd dat we hier zitten vastgebonden. Ze heeft 15 meter lijn, dus meer dan genoeg ruimte, maar weg kan ze niet. Straks in Nederland hebben we weer een afgesloten tuin, daar kan ze gewoon los in lopen. Voor hier is het even niet anders.

Het gevoel van genieten is wel heel dubbel. Aan de ene kant zijn er de berichten van pups die een foster zoeken, honden die aangereden zijn en de andere kant is er ook het gevoel van pakken wat je pakken kan. Nu kun je nog genieten, straks zit je weer in Nederland. 

Het is maar goed dat het resort zich niet midden op het eiland bevindt. Ik kan nu eigenlijk ook niks.

Daarbij heb ik ook nog eens vandaag mijn auto verkocht. Hij staat er nog wel. Eerst wordt hij dinsdag volledig gereinigd. Alle bekleding, stoelen, alles wordt weer als nieuw. Ik heb de beste man van het schoonmaakbedrijf wel vast voorbereid op wat hij aan gaat treffen. Auto’s zijn voor veel mensen hier een heilig iets. Je ziet hier zelfs mensen rijden die het plastic toen ze de auto kochten nog om de stoelen hebben zitten. Alles om hem zolang mogelijk schoon en als nieuw te houden. Voor mij was de auto gewoon een gebruiksartikel. En ja als je iets gebruikt gaat het slijten of wordt het vies. Maar, omdat de gemiddelde inwoner niet dagelijks met vieze honden rijdt, heb ik de beste man maar vast psychisch voorbereid. 

Na de schoonmaak gaan we de papieren in orde maken en komt hij op de naam van de koper. Er zijn nu twee redenen om de auto niet meer te gebruiken. Er mag absoluut niks mee gebeuren anders is hij niet meer waard waarvoor hij verkocht is. En als hij eenmaal schoon is mag er echt geen hond meer in. We hebben via een oud collega van Erik een auto geleend/gehuurd. Die kan het vast niet waarderen als ik met vieze honden achterin rij.

Het is dus uit met de pret. Ook voor de eigen honden. Pas in Nederland gaan we weer met de auto met ze op pad. Zodra we een eigen auto hebben.