zaterdag 16 juni 2018

Zo bijzonder

Jeeeh weekend. Normaal een moment van iets minder drukte, maar dit weekend vol aan de bak. 
We begonnen vanmorgen met een adoptie. Eigenlijk was dat vanmorgen nog niet zeker, maar de afspraak was wel met de intentie tot adoptie.
Fosterhond Kees van Estherelle had een date. Ik heb Kees opgehaald en weg gebracht. Het was heel grappig. Er was al een eerste ontmoeting geweest tussen Kees, zijn nieuwe baasjes en zijn nieuwe hondenvriendin. Dat was ergens op een neutrale plek geweest. Nu dus voor Kees de eerste keer bij deze mensen thuis. Er was al snel herkenning en er werd gekwispeld. En voordat wij weer weg waren was hij al mee naar achter. 
Een uurtje later kreeg ik deze foto.


Ze zijn zo blij met elkaar. Echt lief om te zien. En ja hoor, daar kwam ook het berichtje dat Kees mocht blijven. Super! Ik wens Kees (nu Cas), Pien en de nieuwe baasjes samen nog vele jaren ravot en speelplezier.
Ik was inmiddels al op het sterilisatieproject beland. Dag vier inmiddels.
Iedereen is ondertussen gewend aan de arbeidsomstandigheden. De sfeer is gemoedelijk en kalm. Er worden bergen werk verzet.


Dat die omstandigheden niet optimaal zijn is bekend. Maar wat doe je als je een infuus moet geven, maar geen palen hebt?
Erik had een goed idee.


Ducktape en de stok van een dweil. Ja zo kan het ook. 
In de deuropening zie je een meisje staan. Zij woont in de buurt en kwam even kijken. Het is leuk om te ervaren hoe het leeft in de wijk.
Er waren vanmiddag mensen uit het wijk langs gekomen die speciaal voor ons gekookt hadden. Zo ontzettend lief en zo mooi dat ze op die manier hun dankbaarheid tonen. Echt heel bijzonder. 


Morgen de laatste dag. Nog één keer knallen.







Geen opmerkingen:

Een reactie posten