zondag 24 juni 2018

Het is klaar

Het begint in huis langzaam chaos te worden. Hier een doos, daar een stapel die nog uitgezocht moet worden.
Ik hou niet van chaos, daar word ik altijd onrustig van in mijn hoofd. Helaas is daar in dit soort omstandigheden niks aan te doen.
Meubels worden opgehaald en de kliko staat gestationeerd naast de keukendeur. Nog een paar dagen, dan is dit ook weer voorbij.
Wat zeker voorbij is, is het fosteren. Vanmiddag is de laatste hond die naar Nederland ging vertrokken.
Sunny wordt morgen door haar zelf uitgezochte baasje opgehaald.
Het was een drukte van belang vanmiddag. Zes honden vlogen met dezelfde vlucht. 


In de rij was het wachten tot ze naar binnen konden.
Lieve sunny heeft het super goed gedaan.


Het is gewoon een beetje gek dat ik geen rekening meer hoeft te houden met Sunny die mijn theedoeken van het haakje trekt. Het werd al gewoonte om de hand en theedoeken in de la te leggen. Deed ik dat niet, dan vond ik ze zeker in haar mand.
Geen hondenmand meer in de huiskamer. Geen oefeningen meer om te leren aan de riem te lopen. Nog een laatste knuffel en de bench sluiten. Het is klaar. 


Het enige dat nog overblijft is het weg brengen van de bange mama. Die krijgt een plekje bij Mirjan en zal meeverhuizen naar het Kluivert center.
Ik hoop dat het lukt om haar morgen weg te kunnen brengen. Het kan alleen als ze binnen op de bank ligt, dan kan ik de deuren sluiten en haar in een bench doen. Op geen enkele andere wijze krijg ik haar gevangen. Het moet in één keer goed gaan, ze is zo argwanend dat als het mislukt ze de eerste dagen niet binnen komt. 
Vanavond had ik een eet afspraak bij estherelle. Maar ja, waar je ook bent de telefoon gaat overal. Maar toeval kan bijna niet, de beller was de buurman van estherelle. Die had vier pups gevonden. Of ik even wil komen kijken. Eigenlijk wil ik dat niet, ik ben immers op visite om afscheid te nemen.
Maar ja, daar heeft het eiland geen boodschap aan zolang mijn tel nummer nog het rescue Paws nummer is.
Ik ben even gaan kijken, maar daar hield het voor nu even mee op.  Ze zaten veilig en hadden gegeten. Dat laatste moest ik nog doen en wilde ik niet verstoren door de hele avond fosters te gaan bellen. Ik koos even voor mijzelf. Morgen zien we wel weer verder.
Schattig waren ze wel.









Geen opmerkingen:

Een reactie posten