Daar kon ik maar beter goed voor gaan zitten. Het is niet alleen beantwoorden, maar ook de gegevens noteren en bijhouden hoeveel er in Nederland en hoeveel op Curacao gereserveerd zijn.
Het plan was om eerst alles te doen wat gepland was en daarna even de berichtjes.
Nou, berichtjes beantwoorden werd pas 17.00 uur. Tuurlijk bleef het geen gewone rustige zaterdag.
Ik had het op Facebook niet gevolgd, maar er schenen weer eens pups gedumpt te zijn.
Vijf uitgehongerde kleintjes die in een verlaten gebouw rondzwierven. Ik heb het filmpje gezien van toen ze water kregen. Ze doken er op af en vochten elkaar de tent uit. Er was een witte pup bij die de kans niet eens kreeg om te drinken. Sneu! Dyveke van feed friends melde zich bij mij, omdat een foster die ook wel eens voor ons fostert zich gemeld had en gevraagd had of ze de pup bij mij mocht ophalen.
Ze wilde graag de witte pup fosteren omdat die zo de underdog was. En of de rest dan ook even bij mij in het hok kon tot ze door de andere foster werden opgehaald. Ach ja, prima. Dat kan wel eventjes.
Arme guppies weer, wie doet nou zo iets!!
Ik heb ze lekker voorzien van water en voer. Dat ging er wel in.
De witte pup werd keurig opgehaald. Op advies van mij, en gelukkig werd dat goed opgepakt, is er nog een tweede pup meegegaan. Zo hebben ze elkaar. En ik denk dat ze elkaar nog hard nodig hebben.
De andere drie zouden naar een andere foster gaan. Ik heb die persoon een berichtje gestuurd.
Ik kreeg als antwoord dat hij niet geschreven had dat hij direct kon opvangen, maar dat hij zou overleggen met z'n partner. Ehh oke, zo is mij dat niet verteld. En zelf had ik die hele post over deze hondjes nog niet eens gezien. Ik weet het dus niet. Of hij dan maar zo snel mogelijk wilde overleggen.
Nou, niks nog gehoord dus! En heb ik er nu drie pups bij. Dat was niet de bedoeling. Hopelijk laat deze persoon morgen nog iets van zich horen.
Er was wel iets anders dat van zich liet horen. Ik zat buiten aan tafel en hoorde wat gepiep. Ik dacht dat het de pups waren en besteedde er niet zo veel aandacht aan. Was ook druk met berichten sturen, tot ik ineens iets in mijn ooghoek zag liggen waar een aantal honden zeer veel interesse in hadden.
Gatver, het was een rat. En duvel zat er naast. Te wachten tot de rat weer ging rennen. Het was dus de rat die piepte. Toen de kat met hem speelde hoorde ik de rat. Brrrr en ook sneu. Ik heb Youri erbij gehaald voor het licht en ben de kat gaan scheiden van de rat. En gelukt!
Hij was nog heel en leefde nog. Wel volledig uitgeput. Ik ben hem gaan weg brengen naar de struiken aan de overkant in de straat. En heb hem geadviseerd niet meer terug te komen. Met de roversbende die ik in huis heb blijft wat ze vangen niet leven. Mits ik ingrijp en dat doe ik toch regelmatig.
Ik ben wel van het doden van ongedierte maar dan graag in bv een val waarbij ze in éen keer dood zijn. Niet een doodsstrijd terwijl ik aan m'n tafel berichtjes zit te beantwoorden. Is toch niet zo veel gevraagd?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten