zondag 19 november 2017

Kerst opruim

Op de Facebook pagina van Rescue Paws staat mijn telefoonnummer.
Dat betekent dat ik soms op de meest idiote tijden gebeld word. Is dat voor een spoedgeval dan is het nog tot daar aan toe, maar om mij om 7.00 uur 's morgens te bellen met de vraag of ik een hond wil want ze gaan verhuizen, nee dat kan ik niet waarderen.
Om mezelf dus nog een beetje rust te gunnen zet ik 's avonds als ik naar bed ga het geluid uit en 's morgens als ik weer opsta zet ik het geluid weer aan. Soms vergeet ik dat en heb ik gemiste oproepen. Nou jammer dan denk ik dan maar, als het heel belangrijk is belt men nog wel een keer.
Vanmorgen stond mijn geluid nog uit en lag ik berichtjes te lezen. Ik zag dat ik werd gebeld door een onbekend nummer. En zelfs nog een tweede keer, toch maar opnemen dan.
Het was iemand die een hond in de struiken gevonden had. Er was nog een tweede hond, maar die was al overleden. Deze leefde nog, maar was erg mager. Mmm dat klonk niet best.
Het was aan de andere kant van het eiland, niet heel dicht bij voor mij.
Ik ben gaan rond appen en heb de oproep in onze vrijwilligers app gegooid. Er werd gelukkig snel gereageerd en binnen een half uur waren er drie mensen op pad om de hond te helpen. Hoe geweldig is dat. Ondertussen had ik de coördinerende taak. Onze noodfoster die quarantaine kan bieden inlichten, dierenarts bellen en onze komst aankondigen, contact houden met de vrijwilligers. En zo werd opa Arie uit de bosjes getrokken en mee genomen. 
Overduidelijk gedumpt. Lange nagels van het vast zitten op éen plek dan wel aan de ketting of in een hok. Opa Arie is een lieve goedzak die rond een jaar of 10 is. Weg gegooid als oud vuil net als z'n metgezel die al dood was. Daar gestorven of dood achtergelaten zullen we nooit weten. 
De kerst opruim is vroeg begonnen dit jaar.


Mijn eigen fosterhonden vonden ook dat ze aan kerstruimen mochten doen. Ik weet niet wat ze tegen mijn oortjes hadden, maar blijkbaar vonden ze dat het wel opgeruimd kon worden. Het opruimen van een hond gaat wat anders dan wanneer ik iets opruim. 
Van mijn oortjes was dus niks meer over. 


Toch wel jammer dat ze dit gedaan hebben. Waren fijne oortjes en daarbij kan ik sloopgedrag sowieso niet waarderen. Er ligt genoeg hondenspeelgoed dat gesloopt kan worden. Maar ja, dat ruikt natuurlijk niet naar mijn oren. Nu dus op zoek naar een paar nieuwe oortjes. Misschien hebben ze iets in de kerst opruim.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten