Mijn benen zijn nog witter dan die van menig Nederlander. Ik heb gewoonweg niet de tijd om die aan wat zonnestralen blood te stellen. En als ik die tijd wel heb voel ik me al snel schuldig naar mijn eigen honden die door al het rescue werk niet altijd alle aandacht krijgen ze die verdienen. Tenminste, dat vind ik dan. Vandaag vond ik dat ik tijd moest nemen voor beiden. Dus even in bikini op een bedje aan het zwembad en daarna alsnog ook nog even met de honden eruit.
Je zou denken dat andersom logischer is, maar dat kan niet door de zon. Ik kan niet eerder dan na 17.00 uur met de honden op pad, anders bezwijken we van de warmte.
Ik heb er drie meegenomen. Twee aan de lijn en dan Desi die los meewandelt. Luna heb ik altijd vast.
Ze is een uitbreekster en heeft ons wel eens een hele tijd laten wachten nadat ze een keer door de bossages was weg gerend. Ik heb altijd gezegd dat dit gewoon een spelletje van haar is. Dat ze niet echt weg loopt. Erik en Maud verklaarden mij altijd voor gek. Als je haar maar niet los laat zeiden ze altijd. Erik is gisteren naar Nederland vertrokken en Maud is er uiteraard ook niet. Drie keer raden wat deze dame gedaan heeft? Juist! Ik ben wel op tijd vertrokken. Mocht Luna er echt vandoor gaan, dan was het niet net voor zonsondergang.
Maar kijk eens.
Ze vond het geweldig en heeft het super gedaan! Helemaal niet weg gelopen. Ze kwam zichzelf zelfs een paar keer melden. Het leek wel of ze wilde zeggen, kijk baas, ik doe het goed he, ik ben er nog steeds.
Ik ben oprecht blij dat ze dit nu heeft laten zien. Nu kan ze vaker los rennen en ook als we straks weer in Nederland zijn, kan ze lekker op plekken waar dat is toegestaan los rennen.
Zo lang als ze dat nog vol blijft houden. Want zoals op de foto wel te zien begint ze aardig grijs te worden. Haar exacte leeftijd weten we natuurlijk niet, maar rond de 8 a 9 zou ze zo maar eens kunnen zijn. Ik hoop dat we nog lang van haar mogen genieten. En zij van ons.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten