Ik schrijf open en vanuit mijzelf waardoor men toch snel het idee heeft ons ook echt te kennen.
Tot grote ergenis van Youri uiteraard, die liever niet gekend wil worden.
Vandaag kreeg ik iemand op visite die al tijden mijn blog leest en mij heel graag wilde ontmoeten.
Vandaag was het dan zo ver. En ze kwam niet met lege handen. Het was net een vervroegd sinterklaasfeest.
Daar wilden natuurlijk groot en klein bij zijn. Er kwam echt van alles uit de zak. Speeltjes, tuigjes, rustgevende druppels, een envelop met een donatie en een kadootje voor mij. Hoe geweldig is dat!
Het grappige was dat terwijl ik een rondleiding gaf de honden ieder zelf een speeltje van tafel zochten en ermee vandoor gingen. Nou er ligt genoeg, dus pak maar.
Na een tijd gekletst te hebben nam ze de laatste emmerpup mee op pad. Gewoon lekker om hem aan van alles te laten wennen. De emmerpups zijn gebracht door collega Wim. Ze werden hier daarom ook wel de wimkids genoemd. Nu er nog maar één wimkid is noemen we deze Wimpie.
Wimpie heeft het uitstekend gedaan buiten de tuin. Geslaagd met een tien en een griffel.
Ondertussen ben ik naar de dierenarts gereden om een pupje op te halen. Deze ging naar de foster van de andere rat. Die was nu alleen en dit pupje ook.
Is het geen droppie? En dit is het zusje van mijn ratjes.
Ook al zo'n kleine dondersteen. Net als die ratjes bij mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten