Constant bedenk je je dat je het voor het dier doet, die is hulpeloos en heeft absoluut niet om de situatie gevraagd, maar je zou toch spontaan een hekel aan de mensen op dit eiland krijgen.
Nee ik mag ze niet over éen kam scheren, nee ik weet heus dat er ook dierliefhebbende bewoners op Curacao zijn, maar ik maak nou eenmaal vaak zat de groep mee die het geen bal interesseert.
Wat dacht je van onderstaande conversatie, zo op een zaterdagmiddag.
Er wordt een pup weg gegeven. Meestal uit een nest dat niet gepland cq gewenst was en tja wat moet je er dan mee. Weg geven dan maar.
Om te voorkomen dat de moederhond weer zwanger wordt en er over een half jaar weer pups weg gegeven worden ( die ook weer zwanger worden) stelde ik netjes de vraag of ik misschien wat kon doen om te helpen de moederhond te steriliseren.
En zie het antwoord.
En dan moet je het netjes houden. De stoom komt ongeveer uit je oren. Als je dit soort antwoorden krijgt dan kan je er toch net zo goed mee ophouden. Later heeft nog iemand haar gevraagd via een pm over hoe en wat. Ze zei dat ze zich aangevallen voelde door een makamba (scheldwoord voor blanke) Aangevallen? Ik heb de vraag nog nooit zo netjes gevraagd geloof ik. Als het alleen onwetendheid is of geen geld, dan kan ik daar nog begrip voor opbrengen, maar dit is gewoon niet willen. Ja dan is het klaar. Ze heeft nu via een ander gezegd het alsnog te gaan regelen. Mag ik zeggen dat ik er niks van geloof?
En dan de volgende. Deze persoon had vier honden 24/7 in een hok en wilde alle honden weg.
Of we dat even konden regelen. Nou zo makkelijk gaat dat niet. Eentje hebben we een tijd geleden al kunnen onderbrengen. Nu had ik voor een tweede een kandidaat die interesse had.
Lees even mee hoe mevr haar berichtjes beantwoordt. We hebben dus ondertussen opvang voor éen gevonden, zijn bezig met een tweede en hebben van de drie die ze nog heeft er twee van kunnen steriliseren. De toon waarop ze wel even vermeldt dat het mevr niet snel genoeg gaat daar krijg je toch puistjes van! Echt, je krijgt de neiging om er heen te rijden en er is een paar flinke schoppen onder haar reet te geven. Pist word ik van dit soort berichten. Zo verschrikkelijk ondankbaar. Alsof haar probleem met de honden mijn probleem is. Echt, die mentaliteit hier!
We halen de energie dan maar uit leuke momenten. Die had ik vandaag gelukkig ook.
Mooi Boy is naar zijn nieuwe huisje vertrokken. Een super leuk gezin wat stond te popelen hem z'n nieuwe tuin en hondenvriendjes te gaan laten zien.
En vanavond zijn er weer pups naar Nederland vertrokken. Beide naar een geweldig gouden mandje.
Het was even slikken voor de fosters die beide voor een eerste keer fosterde. Maar wat gaan ze een mooie toekomst tegemoet! Laten we ons daar maar op richten, want de meeste andere dingen geven me geen energie maar kosten me dat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten