zondag 11 juni 2017

Selikor terriër

Vanmorgen zijn we eerst maar eens bij het gezinnetje gaan kijken. Ze maken het goed.
Mama is nog geen fan van mij, maar dat komt vast nog wel.
Ze weet nog niet zo goed wat ze van me moet denken, maar ik mag wel aan haar kinderen komen.

Onze relatie komt later wel, eerst maar eens verder bijkomen. Ik zie haar veel slapen. Ben zelfs in de kennel geweest om haar lege etensbak te halen zonder dat ze me hoorde. Een hele diepe slaap dus.
Ze heeft het waarschijnlijk hard nodig, op straat kon ze niet lekker rusten. 
Ik had van alles in de kennel gezet en gelegd. Lege bench, lege mand en een fleecedeken. Mama hoeft niks en wil niks. De kleintjes kruipen wel op de warme deken, maar mama heeft hem voor haarzelf opzij geschoven.
Ik had vandaag voor het eerst de kenneldeur open gezet. Ik had gezien dat mama nog niks had gedaan, niet geplast of gepoept. Die moest dus wel op springen staan.
Toen ik Tico hoorde grommen en daarna hard zag weg rennen wist ik dat mama buiten de kennel was geweest. Toen ik snel even poolshoogte kwam nemen zag ik haar nog net de kennel terug in duiken.
Vannacht laat ik de boel ook open. Kan ze op verkenning zonder honden die haar verraden.
Dat de naam wespointer gewoon een mooie naam is voor een vuilnisbakkenras dus rasloos laten ze ons maar al te graag weten. Als er iets in je naam is met vuilnisbak dan ga je er voor!


Met dit resultaat. En opruimen ho maar. Daar wilde Tommy graag mee helpen. Die is van het huishouden.
Alleen zijn manier zet ook geen zoden aan de dijk.


Het is wat met die selikor terriërs. (Voor de lezers in Nederland, Selikor is de vuilophaaldienst)
Misschien is dat grut van een paar dagen oud nog wat manieren bij te brengen. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten